İHH ŞANLIURFA TEMSİLCİLİĞİNDEN YAŞANMIŞ BİR HİKAYE

      Yetim ailemizin atının öldüğünü duydum, çok kötü oldum.  Aman Yarabbi ne büyük kayıp, bu cocuklar nasıl dayanırlar, sen sabır ver diye dua ettim.  Allah Resulü(sav)’nün,  Zeyd  adındaki çocuğun kuşu öldüğünde neden taziyesine gittiğini şimdi daha iyi anladım ve tüm hücrelerimle hissettim.  Yetim aileyi ziyaret edip başsağlığı diledim. Üzüntülerini paylaştığımızı söyledim, teselli etmeye çalıştım. Her şeyin bir imtihan olduğunu anlatmaya çalıştım.

     Tabi hikayesini bilmediğiniz için ne olduğunu anlayamadınız, buyurun hikayeyi okuyun neden ölen at için ailenin taziyesine gittiğimi öğrenip  ve hak vereceğinizden eminim.

     İHH İnsani Yardım Vakfı Şanlıurfa Gönüllüleri olarak, 2011 yılı içerisinde Yetimlerimizi ziyaret etme kapsamında eşim ve çocuklarımla  beraber Şanlıurfa Merkez Muradiye Mahallesinde ikamet eden Yazey GÖK adlı yetim annesini ve çocuklarını ziyaretimizde gördüklerimizi ve sonrasını sizinle paylaşmak istiyorum. Çocukların üstü başı yırtık ayaklarında çorap yok, gel diyorum utanıyorlar.  Çağırıp zorla kendileri için aldığımız tavuk döner dürümlerini verdik.  Minikler iştahla dönerleri yemeye başladılar bizde ayak üstü ev durumuna bakalım dedik. Mutfak dedikleri yerde bir su bidonu, iki üç parça eski kap-kacak,  bir de buzdolabı. Hatırladım, bu buzdolabını da geçen yıl Ramazanı şerif ayında arkadaşlar aramızda topladığımız parayla spot pazarında kendilerine almıştık. Yani yaz aylarında sıcaklığın bazen 45-50 °C’ye vardığını Şanlıurfa’da geçen seneye kadar da bu yetim ailemizin buzdolabı  bile yoktu.  Etrafında biraz bireket, ahşap parçaları ve bez parçalarıyla üstü örtülmüş olan bir bölmede zayıflıktan kaburgaları dahi görünen bir at görünce hayretle sordum,

-Yazey abla, bu at neyin nesi ?

Kadın bir şey söylemek istedi ama…, sonra omuzu silkeleyerek sanki anlatmaktan vazgeçti.

dayanamadım;

-Abla bu at sizin mi?

-Evet abi at bizim.

 Eskiden çobanlık yaparak hayvancılıkla uğraştığım için, hayvan beslemenin masraflı olduğunu yakinen biliyorum. Bu nedenle dedim ki;

-abla zaten yokluk içindesin, çocuklarına bakamıyorsun, bu atı da mı besliyorsun, zor olmuyor mu, Niye bu atı besliyorsun?

     -uzun hikaye,

-abla anlatır mısın?

-anlatsam da inanmayacaksınız ki,

-Estağfirullah,  abla anlatın elhamdülillah Müslümansız,  bir Müslüman’ın anlattığına inanırız, anlatırsan memnun oluruz, çok  merak ettik,

-çocuklarım bu atı babaları gibi,  babalarının yerinde görüyor desem,

-anlamadım,

-anlatayım,

-çocuklarımın babası at arabacıydı. İşte gördüğünüz bu atla arabacılık yapıp bize bakıyordu.  Geçen sene vefat etti. Pek kimsem de yok. Çocuklarım babalarını çok özlüyor. Özleyince gidip atın yanında oturup ata uzun uzun bakar hasret giderip dururlar. Hatta şu en küçük kızım Emine,  geceleri uykudan uyanınca ağlıyor, gecenin karanlığında atın yanına götürüyorum, beraber atın yanında oturur biraz bekleriz, çocuk teselli olunca geri dönüp uyutmaya çalışırım. Geçen sene atı satmaya kalktım çocuklarım ağlayıp durdular, resmen yas tuttular. “Babamızın yadigarıdır  satma, yoksa babamızı daha çok özleriz”  dediler.  Bakımı çok zor olmasına rağmen çocuklarım daha da hüzünlenmesin diye atı satamıyorum  ve inanın geçenlerde at kaybolmuştu çocuklar dayanamıyordu,  çok aradık, en son atı eşimin kabrinin yanında bulduk.

- eşinizin kabri nerede ?

-Konuklu’da 

( Konuklu buraya 15 km uzaklıktaki bir beldedir, rahmetli babamın şu sözü aklıma geldi, “Atlar ve itler sahiplerine çok sadıktırlar.”)

-İşte atın hikayesi bu” dedi.

Üstümden kaynar sular döküldü zan ettim.  Şok oldum ne diyeceğimi bilemedim. “Allah sana ve çocuklarına sabırlar vesin” dedim ve sustum.

…………

Bu konuşmamızdan dört-beş ay sonra bir gün atın öldüğünü duyunca bir yakınımın ölüm haberi gibi beni çok etkiledi ve garip duygular yaşadım. “Aman Yarabbi ne büyük kayıp, bu çocuklar nasıl dayanırlar, sen sabır ver” diye dua ettim ve aileyi ziyaret edip başsağlığı diledim. Üzüntülerini paylaştığımızı söyledim, teselli etmeye çalıştım. Her şeyin bir imtihan olduğunu anlatmaya çalıştım.

  Zeyd adındaki çocuğun kuşu öldüğünde Allah Resulü(sav)’nün neden çocuğun taziyesine gittiğini şimdi anladım.     

Yorumlar