10 yıl, dile kolay. Onca yaşanmış acı tatlı anılar ile dolu koca 10 yılı geride bırakıyoruz. Hani derler ya bir ömür gibi, aynen ve doğrudur. Bunu yaşayanlar bilir. Bana sorsalar nasıl geçti diye, 10 yıl boyunca hep hizmet etmek, açılan her telefona cevap vermek, gönderilen mesajlara cevap yazmak. Ötelememek, dışlamamak, kucaklamak ve her türlü duyguyu ortak yaşamak derim. (iyi niyetimizi kötüye kullanmak isteyenler hariç)

           10 yıl boyunca kuruluşumuz için herhangi bir etkinlik yapmadık. En azından bu 10. Yılımızı sizlerle birlikte kutlamak istedik. 16 ekim 2019 Çarşamba günü saat 10.00 İla 17.30 arası Matbaamızda sizleri misafir edip çay içmeye davet ediyoruz. Bu gün ile ilgili özel sayı hazırlayıp gazetemize destek olmak amacıyla en fazla 50 TL den satışa sunacağız. Şimdi, aşağıda kıssadan hisse bir yazı paylaştım. Bu süreçte duygularımızı anlatan bir yazı. Okuyun ve ne demek istediğimizi anlayın. Şimdi destek sırası sizde, 200 Bin nüfuslu bir İlçede 200 Abonemizin olması sizde nasıl bir duygu oluşturuyor bilmem ama bize aşağıda ki yazıyı sizlerle paylaşmak düştü. Saygılarımla.

HACI BAYRAM VELİ'NİN SAMİMİYET TESTİ VE MEYDANI BOŞALTAN MÜRİTLERİ

Hacı Bayram Veli Hazretleri, Sultan II. Murad'ın ve Osmanlı halkının sevip saydığı manevi önderlerden birisi idi. Hükümdarın Hacı Bayram'a saygısı o derece büyüktü ki ona mürit olanlardan vergi almıyordu.

Ama gelin görün ki bütün Ankara halkı Hacı Bayram'ın müridi olduğunu iddia ediyordu. Ankara'da kimden vergi istense "Ben Hacı Bayram'ın müridiyim" deyip işin içinden sıyrılıyordu. Bu durum hükümdara yansıtıldı. Hükümdar Hacı Bayram'a bir mektup gönderip, "Gerçek müridlerinizin sayısını bana bildiriniz, sizin bildirdiğiniz herkes vergiden muaf tutulmak üzere kabulümdür" dedi.

Hacı Bayram devletine saygılı bir maneviyat büyüğü olarak kendisine bağlılığın kötüye kullanılmasından zaten muzdarip idi. Bunun üzerine "Bütün müridlerim falan gün, falan meydanda toplansınlar" diye Ankara'nın her yerine haber saldı.

O gün hemen bütün Ankara halkı şeyhlerinin davetine uyarak bildirilen yere akın ettiler. Hacı Bayram Veli bir tepeciğe kurdurduğu siyah kıl bir çadırdan çıkarak kalabalığa sordu:

"Beni seviyor musunuz?"

Kalabalık hep bir ağızdan karşılık verdi:

"Elbette seviyoruz."

"Bana yürekten bağlı mısınız? İstesem benim için canınızı verir misiniz?"

Kalabalık cevap verdi:

"Canımız senin yoluna feda olsun..."

Hacı Bayram Veli bunun üzerine "Öyleyse bugün benimle beraber olanlar şu çadırın içinde kurban edilerek bağlılıklarını gösterecekler. Şimdi sırayla buyrun çadıra.." dedi.

Kalabalıktan bir kişi çıktı. Hacı Bayram onu çadıra aldı. Çadırda önceden hazırlattığı koyunlardan birini kestirerek, kanını çadırdan dışarıya akıttırdı.

Bunu gören binlerce mürit çadıra giren adamın gerçekten kurban edildiğini sanarak ürperdiler. Hacı Bayram dışarı çıktı, "Bir kişi daha gelsin" dedi. Bir adam daha çıktı. Onu da çadıra alıp aynı işlemi yaptı.

Sonra dışarı çıktı ve bir kişi daha istedi. İşin şakayla gelir yanı yoktu. Çadıra giren bir daha çıkmıyordu.. Kendi arasında mırıldanan halkın sesi ile meydan kaynıyordu. Yine de bir hanım ileri çıktı. Hacı Bayram onu da çadıra aldı. Aynı olay tekrarlandı.

Dördüncü defa Hacı Bayram kurbanlık isteyince herkes "Bu adam delirmiş.. Canımıza kastı var.. Aman kaçıp kendinizi kurtarın.. Yazıklar olsun.. Müridin olmaz olaydık.." diye kaçışarak meydanı tamamen boşalttı.. Etrafta kimse kalmadı. Bunun üzerine Hacı Bayram Veli Hazretleri hükümdara kaç müridi olduğunu yazılı olarak bildirdi:

"Sultanım, vergiden affedilmek üzere bana samimiyetle bağlı gerçek müritlerim iki er kişi ile bir hatun kişiden ibaret üç kişidir."