Adım adım 12 Haziran Milletvekili genel seçimlerine yaklaşıyoruz. Gerek partiler gerekse bağımsız adaylar seçim çalışmalarının dozunu gün geçtikçe artırıyor. İlçelere yapılan ziyaretler ve açılan seçim büroları bunun göstergesi olsa gerek. Benim temennim odur ki inşallah bir bayram havasında geçerde bu şekilde biter. Partiler ve bağımsız adaylar yavaş yavaş şehri gelin gibi süslemeye başladılar. Yani gelinimiz hazır bakalım damatlar kimler olacak.

      Partiler ve bağımsız adaylar seçim çalışmalarını bu şekilde sürdürürken bende kendi çapımda vatandaşın nabzını tutmaya çalışıyorum. Gittiğimiz esnaflar, köyler, işçiler vs… belki birçoğunun kafası hala karışık. Bu seçimde ne yapsam ACABA. Geçmiş dönemden ağzı yanan birçok insan var. Yıllardır yeteri kadar hizmet alamayan Viranşehir bu seçime biraz mesafeli yaklaşıyor gibime geliyor. Hizmet alamayışının birinci nedenini bir Milletvekilinin olmayışına bağlayan birçok insan var. Şimdi iktidar partisi Viranşehir’e dördüncü sırayı vermiş, bakalım bu Viranşehir halkı tarafından sandığa nasıl yansıtılacak 12 hazirandan sonra inşallah bunu hep birlikte göreceğiz.

      Şu bir gerçek ki bu seçimde gerçekten adayların işi zor. İnsanlarımız artık kolay kolay ikna olmuyor. Geçmişte birçok kez sütten ağzı yanan vatandaş artık yoğurdu üfleyerek yiyor. Özellikle köylü kemsinin bilinçli seçmen niteliğine kavuşması gözlerden kaçmıyor. Ağanın tamam dediğine artık aşiretin diğer mensupları tamam demiyor. Türkiye’nin birçok yeri harıl harıl hizmet alırken Viranşehir yerinde saydı. Bunu artık bilmeyen yok. Onun için halk başta hizmet bekliyor ve o hizmeti getirecek Milletvekili istiyor.

      Halk artık 4 senede bir kendisini soran Milletvekili istemiyor. Seçim öncesinde verilen cep telefonu numaralarının seçimden sonra iptal edilmesini içine sindiremiyor. Kendi aşiretinin dışında kimseye fayda sağlamayan Milletvekili istemiyor. Farklı düşünceye sahip olsa bile kendisine hizmet eden Milletvekili istiyor. Seçimden sonra esnaf kendi dükkanında, köylü evinde, işçi alın teri kurumadan seçtiği vekilini yanında görmek istiyor. Aynı sofrada oturup aynı lokmayı paylaşmayı, düğününde, taziyesinde, hastalığında kısacası üzüntülü veya sevinçli gününde vekilini yanında görmek istiyor.

       Seçimden sonra seçtiği vekilini Berber bir kez tıraş etmek, Kahveci bir çay ısmarlamak, lokantacı bir yemek ikram etmek istiyor. Öğretmen sıkıntısını paylaşacak, öğrenci sabaha kadar ders çalıştıktan sonra derdini anlatacak, ev hanımı kendi elleriyle hazırladığı ramazan sofrasında vekilini görmek istiyor istiyor.

       Aslında çok şey istemiyorlar. Sıcak ve samimi bir dostluk, derdini paylaşacak samimi bir arkadaşlık istiyorlar. Şimdilik bunları istiyor ama inanıyorum ki yeni yetişen nesil bunlarla da yetinmeyecek iş alanları, fabrikalar, yatırımlar, ihracat ve ithalat yapmak için imkanlar isteyecek.

     Şimdi ben bunları yazdım diye belki birçoğunuz hayal aleminde ACABA bunlarda olacak mı diye rüyaya daldınız. Olup olmayacağını bilmiyorum ama olmadığı takdirde halk, siyaseti düşünenleri Milletvekili, Bakan veya Başbakan yapabilecek mi