Yıllardır hak ettiğimiz hizmeti alamayışımızdan şikayet eder dururuz. Eğitim’den Sağlığa, Altyapıdan Sanayi alanına daha birçok alanda ben merkezli siyasilerimizin ve bencil sivil toplum kuruluşlarımızın (Vicdanı Rahat Olanları Tenzih Ederim) basiretsiz davranışlarından dolayı maalesef yılları kaybettik. Çevremizde ki İl ve İlçeler bize neredeyse 30 yıl fark atıp bizi geride bıraktılar. İktidarın nimetinden hep onlar faydalandı. Bize hep üvey evlat muamelesi yapıldı diye düşünüyorum. Niçin? Sahipsizliğimizden ve yukarıda saydığım nedenlerden dolayı.

      Viranşehir’in mevcut sorunları üzerine çözüm aramayanların, ben merkezli çalışanların Arap Baharını Yaşayan Ülkelerde olduğu gibi yavaş yavaş yıkıldığını görmekteyiz. İnşallah bundan sonra sorumluluk alan yetkililerin bunun farkına varırda üzerine düşen görevi yapar.

     Hem yerel iktidarın hem de ülke iktidarının bu dönemi çok iyi değerlendirmeleri gerekiyor ki önümüzde bir yerel seçim var. Onlardan adeta Viranşehir’e hizmet yağmurunu bekliyorum. Bu çalışmanın temposunu tutturamayanlar siyasi mevta olmaktan kendilerini kurtaramayacakları inancındayım. Özellikle iktidar Partisinin bu dönemde eli oldukça güçlü. Daha önce bir Milletvekilimiz olsaydı da sorunlarımıza çare arasaydı, muktedir ilçe teşkilatı olsaydı da hizmet etseydi gibi serzenişleri çok duydum. Şimdi kongresi yapılacak ve yönetimini seçecek bir iktidar partisinin çalışmaması gibi hiçbir geçerli nedeni olamaz. Milletvekili var, Bakan var buraya hizmet gelmemesi için hiçbir bahaneniz artık yok. Yani Un var, Şeker ver, Yağ var, o zaman helva yapmamak için hiçbir mazeretiniz olamaz.

      Bürokratik anlamda daha önce Kaymakamından tutun da daire amirlerine kadar Şanlıurfa’yı aşamıyorduk. Bir yere okul mu yapılacak, o Viranşehir olmuyordu. Hizmet mi gelecek Viranşehir üvey evlat muamelesi görüyordu. İşçi mi alınacak benim gariban Viranşehirli hemşerim mülakat sonuncusu oluyordu. Sporda hala esamemiz okunmuyor hala amatör liglerde mücadele ediyorsak çaresizliğimizdendi. Takımlarımıza birileri başkalarını kurtarmak adına yağdırıyordu cezayı ama gıkını çıkaran olmuyordu. Hep sahipsizlik duvarına tosluyorduk. En basitinden hastalarımızı Viranşehir dışında bir yerde tedavi edeceksek bile bizi sahiplenen birileri yoktu.

      Şimdide iğneyi kendimize batırmak gerekirse bizi kendi sesi gibi, arka bahçesi gibi görme veya gösterme gafletinde olanlara sesleniyorum. Yaklaşık 16 yıldır Gerek Radyoda Gerek Gazetemizde hizmet vermeye çalıştık. Arkamıza dönüp baktığımızda ne bizi nede sizleri Allah’ın izniyle kendi adımıza utandıracak bir şey yapmadık. Eksiğimiz olmadı mı mutlaka oldu. Hatamız olmadı mı mutlaka oldu. Ama değişmeyen bir tarafımız oldu oda Hakkı haykırmaktan hiçbir zaman vazgeçmedik, geçmeyeceğiz. Alanında yetkili olan herkese sesleniyorum bu dönem VİRANŞEHİR İÇİN POZİTİF AYRIMCILIK TALEP EDİYORUM. Bu bizim hakkımız diye düşünüyorum, sizin vereceğiniz sadaka filan değil. Saygılarımla.