Geçen hafta aldığımız duyumlar üzerine Viranşehir Yibo’nun kapatılmasını  haber yapmış ve o haberi bütün kamuoyu ile paylaşmıştık.

     Yaptığımız haber üzerine Viranşehir İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü bize yazılı bir açıklama gönderdi. Her ne kadar gündeme getirdiğimiz konuları tam olarak kapsamasa da Objektif ve tarafsız gazetecilik anlayışı ile bize gelen açıklamayı haber yaptığımız yerde aynen yayına koyduk. Noktasına ve virgülüne dokunmadan.

      Bize gelen açıklama tamamıyla teknik bilgilere dayalı bir yazıydı. Bu yazıyı daha önceden de biliyorduk yani açıklamayı yeterli görmedik ve bu defada kendilerine ulaşabildiğimiz velilerin görüşlerini aldık. İnanın abartmıyorum, bir dokunduk, bin ah işittik. Bana öyle şeyler anlattılar ki inanın gözyaşlarımı zor tuttum. Yılın 12 ayı tarlada kürekçilik yapan Ali Çağın Beyin 3 çocuğu, 10 Nüfuslu, hasta ve geçim sıkıntısı çeken Ali Akgül Beyin 4 çocuğu ve çalışıp çoluk çocuğunun rızkını kazanan Asya Hanım bunlardan sadece bir kaçı. Onların durumunda olan birçok veli var. Mesela bölünmüş ailelerin çocukları da bu durumda, eğer onlara sahip çıkılmazsa yarın bu çocuklar birer balici veya tinerci olarak karşımıza çıkarsa hiç şaşırmayın. Bu nedenlerden bile olsa Viranşehir Yibo’nun kapatılması benim yanımda adeta bir cinayet kapsamında yer alır.

     Velilerin bu görüşü beni yetkililer nezdinde girişim yapmama sebep oldu. Şanlıurfa’ya giderek Valimiz Sayın Celalettin Güvenç ile durumu görüşme gereği hissettim. Çok yoğun programı olmasına rağmen ısrarla kendilerini bekledim. Öyle ya söz konusu garibanların çocuklarıydı. Yaptığımız görüşmede Sayın Valimize velilerin görüşlerini söyledim. Sayın Valimizde durumu mutlaka inceleyeceğini ve ne gerekiyorsa o yapılacağını söyledi. Bende vicdan rahatlığı ile yanlarından ayrıldım. Eski Kaymakamımız Sayın Erdoğan Kanyılmaz ile de bir görüşme yaptıktan sonra Viranşehir’e döndüm.

     İşin Milli Eğitim boyutu, Veli boyutu ve en yetkili merci konumunda olan Sayın Valimizin boyutu konusunda tüm araştırma ve görüşmelerimi yaptıktan sonra gelelim birazda işin eğitimci boyut ile sendikalara. Sahi Viranşehir’deki Sendikalar sadece üye yapmak için mi çalışır? Bu sendikaların başka işlevsel görevleri yok mudur? Eğer yoksa bilelim, yok eğer varsa neden işin bu boyutuyla ilgilenmiyorlar doğrusu çok merak ediyorum. Sizler üyelerinizin hak ve hukuku için emek veriyorsanız bu çocuklarında hak ve hukuku için emek vermek zorundasınız. Yok eğer bu sorumluluğu üstlenmek istemiyorsanız o zaman bilelim de bundan sonra size değil de sorunumuzu Bakkal Ali amca veya kasap Murat amcaya söyleyelim. Hiç olmazsa onlar birer velidirler ve kendi sorunları ile kendileri ilgilenirler.

     Şu aşamada yaklaşık 400 öğrencinin geleceğinden bahsediyoruz. O öğrencileri ki geleceğimiz olan gençlerimizdir. Viranşehir Yibo’dan dün nasıl Doktorlar, Eczacılar ve öğretmenler çıktıysa bu çocuklarımızdan da öyleleri çıkacaktır. Bu gariban çocuklarımızın geleceğini karartmak hiç kimseye fayda sağlamayacağı gibi büyük bir vebaldir de.

     İşte buradan haykırıyorum, eğer prosödürler izin veriyorsa bende çocuğumu bu yıldan itibaren Viranşehir Yibo’ya göndermek istiyorum. Benim tercihim Hamd olsun yokluktan değil Eğitim kalitesindendir. Saygılarımla.