Hatırlarsanız bu gazete yayın hayatına başladığı zaman gündeme getirdiği özellikle bir konu vardı. ‘’Biz Viranşehir’de bambaşka bir basın anlayışı ile yola çıktık’’diye. Tarafsızlığımızı simgeleyen HEPİMİZİN GAZETESİ sloganı, objektif anlayış, ciddiyet ve Viranşehir sınırlarını aşma konusunda söz vermiştik. Allah’a çok şükür bu dediklerimizi aynen uyguluyor ve yolumuza devam ediyoruz.

            Klasik ve alışıla gelmiş sistemin dışında yaptığımız yayın anlayışı ile bugün sınırlarımızı aşmış, gücümüzü güç katmış durumdayız. Adeta günlük gazete gibi çalışan ve günlük tekil girişi 500’leri bulan, günlük tıklanma oranı 1000 veya 1500’leri bulan sitemiz ile sesimizi tüm Dünyaya duyuran Viranşehir’in tek güncellenen haber sitesi bizimgazete63.com ile sınırlarımızı aştık. Hiçbir haberi masa başında düzenlemeden, olayları yerinde incelemek kaydıyla sizlere haber ulaştırmaya çalıştık.            

            İşte bu sistem ile geçen Cumartesi günü Siverek ilçemize bir ziyarette bulunduk. Siverek Endüstri Meslek Lisesin de yapılan çalışmaları yerinde inceledik. Oradan edindiğimiz bilgi ile bizim Viranşehir Metem’i karşılaştırdık. Hazırladığımız haber esnasında bizim ile Siverek arasında dağlar kadar fark olduğunu maalesef gördük. Maşallah Siverek End.Mes. Lisesi Adeta bir fabrika gibi çalışıp üretim yapıyor. Yıllık ortalama 2.000 – 2.500 öğrenci sırası üretip okullara satıyorlar. İdarecisi de, Öğretmeni de, Öğrencisi de kazanıyor. Okul Müdürü Ferhat hocama sordum? Bunu nasıl başardınız diye, Ferhat Hocam’’Bu bir gönül işi’’ diyerek tek kelime ile durumu özetledi.

            Ya Bizim Viranşehir Metem, 2010 yılının öncesini baz alarak söylüyorum (Neden derseniz, Çünkü Siverek’te ki üretim o yıllar itibarı ile başlamış) önüne gelen yan gelip yatmış. Kurum amiri ise ‘’Bi Dakka arkadaş, sen nasıl böyle yan gelip yatarsın, bu okulun hali ne böyle? Burasını nasıl çürümeye terk edersin’’ deme zahmeti göstermeyince de şimdiki tablo ortaya çıkmış. Bu Milli Eğitimde var olan sorunlarımızdan sadece küçük bir başlığı oluşturuyor. İlerleyen günlerde Eğitim Sorunlarımıza değinmeye devam ederek bu sorunların çözümü için taleplerde bulunacağız.

            Belki içinizde ‘’Hayırdır, bu konuların üzerine bu kadar düşmeniz neyin nesi? Diye soran olacaktır elbet. Unutmayın ki bu soruyu soran kişilere açık bir şekilde söyleyeyim bu memlekette bizler yaşıyor ve geleceğimiz olan çocuklarımıza daha güzel yarınlar bırakmak için çabalıyorum. Yani kendi çocuklarımı düşündüğüm gibi sizin çocuklarınızı da düşünüyorum. Eğitim seviyesi düşük nesiller yetişmesini istemiyorum. Şöyle bi düşünün hele Viranşehirli olup ta kaç tanemiz bürokrat kesim de yer alıyoruz? Kaçımız etkin görev yerlerinde bulunuyoruz? Viranşehir dışında olup ta Viranşehir için bir şeyler yapan kaç tane etkin insanımız var? Yıllardır bunun ezikliğini yaşayıp başkalarını el avuç açmıyor muyuz?

            Efendim ben, bilmem şu kadar okul açtım da şunu yaptım da hikayesini geçin, gerçek ortada, biz hala 50’li, 60’lı sınıflarda eğitim görüyoruz. Hadi bakalım gelin de bu sınıflardan bürokratlar yetiştirin. Hala bildiğim kadarıyla 5 tane Anadolu statüsü taşıyan lisemiz başka okullarda eğitim veriyor. Yani kendi binaları yok. Daha nasıl söyleyeyim.  

            10 yılda yaklaşık 13 şube müdürüyle çalışmak bir dünya rekoru olsa gerek. Daha istikrarı kendi binanızda yakalamamışken Viranşehirli Öğrenci ne yapsın. Sözüm odur ki Viranşehir Milli Eğitimin de mutlaka bir kan değişikliğine gidilmesidir. Yapamayan bıraksın, yapabilecek gelsin. Bu kadar açık ve net yazıyorum. Çünkü Viranşehir’in Eğitim de kaybedecek bir dakkası bile kalmadı. Çevrenize bir bakın, diğer ilçeler bize en az 30 yıl fark atmış durumda. Biz bunu hak etmiyoruz. Saygılarımla.