Çok sıradan yaşıyorsun, çok kolay

Bakma bana öyle, yalından

Bir yaprak gibi düşüyorsun dalımdan

Ben korkularımla bir başına kuruyorum

Sen solgun sevgileri soludukça soluyorsun..

Soğuyorsun

Bir zemheri gecesinden daha karanlık

Bir parça oluyorsun doğaya dağılıyorsun

Ağlıyorsun

Bulut olup üzerime damla damla yağıyorsun

Dağlıyorsun

Yüreğime diz çöktürüp dizlerinde bağlıyorsun..

Çok kolay yaşıyorsun çok sıradan

Bıçak olup kesiyorsun geçiyorsun aradan

Pembeyi yaşıyorsun maviyi aşıyorsun

Al kırmızı acı ile sızıyorsun yaradan

Ne bilirsin, belki

Kaderini kurşun kalemle yazmıştır yaradan

Değiştirilmeye müsait, silmeye elverişli

Alnında çizgiler, sanki el işi, birer şaheser

İnsan oralara kim bilir neleri gömer

Bir basamak daha çıkabilirdin ey emel

Geçebilseydin eğer  paradan ve  karadan

Çok sıradan yaşıyorsun çok kolay

Vurma, bana öyle bakıp durma

Sen acıyorsun, ben sancıyorum..

Çok kolay yaşıyorsun çok ucuz..

Kanadı kırık bir serçe gibi

Konuyorsun pencereme

Bir başına çaresiz zavallı ve aciz

İpotek koymuşlar resmen gündüzlerine

Gecelerine ise karanlık kör bir haciz

Ooo tanrım yaşamak için değil

Hayatta kalmak için her şey mi olur caiz

Aciz yaşıyorsun işte basit ve ucuz

Nefsin içinde ağzı salyalı

Saldırgan vahşi bir köpek gibi kuduz

Korkularınla bir kedi gibi uyuz

Adını bile kullanmaktan korkuyorsun

Yerine kullandığın bu kaçıncı rumuz

Ucuz yaşıyorsun işte basit ve sıradan

Bedavadan birazcık daha ucuz..