Yaklaşık 2 yıldan bu yana devam eden Suriye’deki olaylar nihayet dönüp dolaşıp kapımıza dayandı. Özellikle 3 gün önce başlayan Ceylanpınar sınırında ki olaylar bizi savaşın soğuk yüzünü yakından görmemize neden oldu. Özgür Suriye ordusunun Rasulayn kentini ele geçirmesinden 2 gün sonra bunu hazmedemeyen Zalim esed orada Arap – Kürt, Kadın – Erkek, Yaşlı – Çocuk ayrımı yapmadan sivil halkın üzerine bomba yağdırmaya başladı.

            İlk bombardımanın ardından birçok yaralı Türkiye’ye getirildi. Bunlardan bir kısmı Viranşehir’deki Hastaneye yerleştirildi. İşte bende bu durumu yerinde görmek için gece hastanemizi ziyaret ettim. Acil serviste yaralı bir bayan, 3 tane genç ve 12 yaşlarında bir de çocuk bulunuyordu. Serviste de yatan birçok yaralı Suriyeli kardeşlerimiz vardı. Yaralıların bir kısmı Kürt, diğer kısmı ise Arap’tı. Doktorlar hastalar ile iletişim kurmakta zorlanıyordu. Sağ olsun bizim vatandaşlarımız onlara lisan konusunda yardımcı olmaya çalışıyordu.

            Bizim ziyaretimiz esnasında her ne kadar sağlık personeli varsa da yeterli gelmiyordu. Güvenlik konusunda bir eksiklik vardı. Bazı hastalar içine düşmüş oldukları durumdan dolayı açlığı bile unutmuşlardı. Acil serviste yatan hastalar öğleden sonra gelmiş ama bir lokma ekmek yememişlerdi. Yüzlerinde ki o ifade öyle bir mesaj veriyordu ki o anı sizlere anlatamam. Korku, sevinç karışımı bir ifade vardı. Birçoğu bombanın açtığı manevi kirliliğin yanında bedensel kirliliğin izine de bırakmıştı.

            Yanlarına biraz daha yaklaşıp neye ihtiyaçları olduğunu sordum? Bana biraz daha ilgi ve alaka istiyorlar diye söylendi. Aç olup olmadıklarını sordum? Bir kısmı mahcup bir şekilde ses çıkarmadı. Orada bulunan hemşerilerimiz hemen kantinden bir şeyler getirip ikram ettiler. 20 – 25 yaşlarında bir genç vardı. Bacağından ve kolundan yaralanmış her ikisi de kırılmıştı. Ona ne istiyorsun diye sordurduğumda bana çok uykusunun olduğunu ama çektiği acılar yüzünden uyuyamadığını söyledi. Sağ olsun mevcut doktorlarımız hemen kendisine gerekli müdahaleyi yaptılar. Buradan bu hastayı alıp yatan hasta servisine kaldırdılar.

            Özellikle hastanemize gelen hastaların burada yeteri derecede sağlık hizmetleri alabilmesi için mevcut şartların daha da iyileştirilmesi gerekiyor. Güvenlik açısından da biraz daha tedbirlerin alınıp bu misafirlerimizin kendilerini güvende hissetmesi gerekiyor. Bedensel temizliklerinin yapılması, giyebilecekleri elbiseler konusunda mutlaka Sivil Toplum Kuruluşları kendilerine yardım etmeli. Viranşehir İlçe Müftülüğün de görev yapan imamların bu hastayı ziyaret edip gönüllü bir şekilde onlara manevi destek vermelidirler. Namaz vakitlerinden arta kalan bu zamanı rahatlıkla onlara ayırabilirler ve bunu Allah için yapabilirler. Tabi bu işlemleri yaparken de mutlaka organize bir şekilde yapmaları gerekiyor.

            Özellikle Viranşehir’e gelip akrabasının yanında kalan Suriyeli kardeşlerimizi ziyaret edip onların morallerini yükseltmek adına bir şeyler yapılabilir. Hem devlet olarak hem de vatandaş olarak mutlaka bu misafirlerimize gerektiği gibi destek çıkmak lazım. Bizler sıcak yuvamızda televizyonda ki bilmem hangi diziyi seyrederek rahatımızı bozmuyorsak gerçekten o zaman bizde bir sıkıntı var demektir. El ele vererek mutlaka bu kardeşlerimize yardım etmeliyiz diye düşünüyorum. Saygılarımla.