Ben insanım insan;

İçimde debelenir durur

Bazen yerli yersiz kudurur

Su uyur,

o uyumaz durmadan büyür

Doymak bilmeyen

azılı bir hayvan, uyan..

insanım ben

içinde yağmur, içinde kar

bir arada dört mevsim var

kurdu kuzusuyla yaşar

bir iklim var içimde ey yar

bir dünya kurdum içinde

ki mevsimlerden ilkbahar

Ben insanım insan;

Ne kadar büyüsem de

O hep aynı, tadında kalan

Ne kadar kirlensem de

O hep tertemiz, masum duran

Bir çocuk yaşar içimde

O en garip, o en enteresan..

Ben insanım insan;

İçinde bulunduğu durumdan

Hiçbir zaman memnun olmayan

Vicdan muhasebelerinde

Her daim müebbetle yargılanan

Bir mahkum yaşar içimde

Durmadan,

durmadan isyan çıkaran..

Ben insanım insan;

Hırslarıma yenildim

Kibir kapılarında yerildim

Öfke kontrollerinde gerildim

Diz çöktüm,

heveslerimin önünde eziktim

Yalnızlığın kollarımda altın bilezik..

Bir yanım dilek kutusu

Bir yanım ise şikayet

Hani olasılık, ihtimal

Olurda yolumu şaşırırsam şayet

Hidayet bulmam için yazıldı

Bana binlerle mesaj ve davet

Ya nur ile aydınlanmak

Ya da ateşte yanmaktı seçenek

İnsanlık onurunu kurtarmak için

En son nazil olmadı mı

Altı bin altı yüz altmış altı ayet..