Bu haftadan başlayarak Viranşehir’in milli sorunlarını gündeme getirmek için çeşitli alanlarda yazmayı planladım. Bunun ilki Elbette ki eğitimle ilgili olacak. Daha sonra sırasıyla Siyaset, sağlık, spor-ekonomi ile ilgi yazmayı planlıyorum. Eğer ani bir gelişme olmazsa bu konuları yazıp nerede eksiğimiz var, nasıl düzeltebiliriz sorularına cevap arayacağım.

                Daha önce bilimsel veriler ile defalarca gündeme getirdiğimiz Eğitim durumumuzun bir türlü düzelmeyişi geleceğimiz olan çocuklarımızın yarınlarını aydınlık yerine karanlığa gömdüğünü düşünüyorum. Okullaşma ile ilgili problemler, öğretmen açığı, daha önce var olan ve hayati bir hata ile kaldırılan zorunlu bölge meselesi, derslik ve araç gereç eksikliği yüzünden şu anda eğimimizin tabiri caiz ise cant üzeri gittiğini düşünüyorum. Bunu bilmek için müneccim olmaya da gerek yok, görünen köy kılavuz istemez. Bunu sadece ben demiyorum, merak eden eğitim camiası içinde küçük bir araştırma yapsa olay olduğu gibi meydana çıkar.

                Hal böyle iken Milli Eğitimden sorumlu olanlar son zamanlarda aldığım duyumlara göre terfi için çaba harcadıkları ve bu terfi neticesinde daha büyük yere tayin isteyip gitmeyi planladığını duyuyorum. Şahsen ben bu konuda kararsız kaldım. Neden derseniz? Viranşehir’e ne verilmiş ki gideceği yere verilsin. Ama burada eğitim dert edilmediği ve şahsi çıkarların ön plana alındığını düşünürsek bunu normal olarak karşılayabiliriz. Hatta giderayak halef bırakmak için çabaların bile olduğunu duyuyoruz. Sanki o makam birilerinin tapulu malıymış gibi. Neyse kim nereye giderse gitsin bu bizim sorunumuz değil, bizim sorunumuz Milli Eğitimimizi, eğitimin millileştirmesi olarak dönüştürmek olmalıdır diye düşünüyorum. 

                Bu nasıl olacak derseniz? Öyle ya eleştiren alternatifini de vermeli ki eleştirinin yapıcı olduğu görülsün, öncelikle giden birilerinin yerine gelecek sorumlunun bunu kendisine gece-gündüz dert edinecek biri olmalıdır. Milli Eğitimi, Eğitimin Millileştirmesi olarak görmesi, yani Viranşehir’de yaşayan tüm eğitim camiasını kucaklayacak birisi olmalıdır. Geleceğimiz olan çocukların yarınlarını aydınlatmak için olağan üstü bir çaba içine girmeli ve çevre il ve ilçelere kısa zamanda büyük bir fark atmak için mücadele etmelidir. Böylelikle eğitim alanında Milliyetçi bir zihniyet ile çalışmalıdır. İnsanlarımızın aydın bir birey olarak yetişmesi, siyaset, bürokrasi, sportif, ekonomik ve daha nice alanlarda Türkiye geneli hatta dünya çapında bir birey olarak yetişmesi, adından söz ettirmesi dolayısıyla Viranşehir’in adını tüm Türkiye ve dünyaya duyurması için sıfırdan çalışmalıdır.

                Biliyorum, şimdi diyorsunuz ki bu enkazı devralıp ta bunu nasıl başaracağız diye düşünüyorsunuz; Ama ben sizin gibi düşünmüyorum, ben daha da ümitli olarak düşünüyorum. Bunu başaracak insanımızın yine içimizden çıkacağına inanıyorum. Liderler kolay anda yönetimi alıp götürenler değil, zor anda gelip bunu başaran insanlardır. Eğitimi Millileştirip bunu dert edinmeli ve bu dert ile yatıp kalkmalıdır. Hangi görüşten olursanız olun hiç fark etmez, ben değil de biz diyen başaracaktır. Saygılarımla.

          Not: (Artık Siyaha bürünmüş köşemin aydın olması yakındır, inşallah)