Hatırlarsanız geçen hafta yazdığım gibi çeşitli alanlar hakkında yazacağımı söylemiş ve ilk konu olarak eğitimi almıştım. Bu haftada inşallah Siyaset konusuna değineceğim.

                Siyaset günümüz anlamıyla içi öylesine geniş bir şekilde boş şeyle doldurulmuş ki bu konuda ciddi anlamda görev almak, hizmet etmek isteyenlerin şanssızlığı olsa gerek. Mesela bir seçim olduğunu düşünün özellikle iktidar partisinden aday adayı enflasyonu yaşanır. Diğer partilere baktığınız zaman ikram etmelerine rağmen elinin tersi ile iten çok olur. Bu kadarını anlarım, insan oğlunun gözü hep daha fazlasını ister ama bazı yeni yerden bitme siyasetçiler vardır ki anasına babasına yaramadığı halde topluma faydalı olacağını ısrarla söyler. Kendini bulunmaz Bursa kumaşı olarak görür. İlla da ben der başka bir şey demez. Kendini dev aynasında görür. Aslında kısmen de haklıdır, yanında varsa birkaç şakşakçı oda onun gazına gelir ve kendini o şekilde görür.

                Bazı siyasetçilerde aşiretinden aldığı gücü bu alanda kullanmak ister, Siyaseti sırf ideolojisinin amacı olarak kullananlarda belli bir kesimi mutlu eder etmesine ama halkın bir çoğunu da karşısına alırda farkında olmaz. Bazı siyasetçilerde bu işi gelir kaynağı, makam, mevki sahibi ve sırf bir etiketi olsun diye yaparlar. Buraya kadar saydığım konular itibarı ile siyaset kavramı o kadar lekeli bir hal aldığından halk siyasetin diğer adını yalan olarak algılıyor. Siyaseti dürüst bir şekilde yapanları tenzih ederek tamamının bu şekilde olduğunu da kabul etmiyorum. Ama günümüzde genel algı maalesef bu yönde. Aslında bunu değiştirmekte siyasetçinin elinde.  Mesela erdemli siyasetçi odur ki kendi aşiret mensuplarının, idolojik yandaşlarının, mensubu bulunduğu sivil toplum kuruluş üyelerinin ve kendi fikirdaşlarının değil de tamamıyla halkının menfaatini düşünendir. Sorsanız derler ki biz zaten böyleyiz, (gelin onlara laf anlatın.) 

                Bu kavramı değiştirmek ve siyasetin gerektirdiği çalışmaları yapmak için öncelikle belli bir birikime sahip olmak, hak ve halk yolunda en iyisini yapmak adına bir prensip sahibi olmak gerekir. Öyle birkaç bildiri ve anket ile “ Bende bu işte varım” demekle olmaz. Doğru bir kriter ile yola çıkan belki önceleri bocalasa da sonu mutlaka hayırlıdır. Halk eninde sonunda bunun farkına varacaktır. Bunun için kişinin yapması gereken sadece doğrular üzerinde çalışmaktır. Buna rağmen hayır ben aşiretime güveniyorum veya yok ben sivil toplum liderliği yapmış biriyim ve bu işi yaparım kimse benden daha iyi yapamaz yahut halk tarafından sevilen bir iş adamıyım maddi durumum da iyi diyerek yandaşların da gazıyla siyaset yapılacaksa başta da dediğim gibi o kişi kendini dev aynasında görmekten başka bir şey yapmıyordur. Evet, siyaset yapmak herkesin demokratik hakkıdır, bunu kabul ediyorum ama insanın öncelikle haddini bilmesi kanımca daha evladır.

                Diyelim ki herhangi bir partide siyasete atıldınız, hatta Milletvekili veya belediye başkan adayı da oldunuz. Peki mensubu bulunduğunuz partinin teşkilatı sizi ne kadar hazmeder. Sizinle nereye kadar yolculuğa çıkar, Mezara kadar mı? Yoksa Pazara kadar mı? Bunu da çok iyi hesaplamanız lazım. Sadece aday olmanız yetmez aynı zamanda beraber çalışacağınız teşkilatında kriterlerini bilmeniz lazım. Sırf seçilme adına “ Olsun, ben onlara uyarım” derseniz o zaman yola çıkarken kendinizce belirlediğiniz prensipleri daha yolun başında kaybettiğinizden yenilmeye ve dahi siyaset sahnesinden silinmeye mahkumsunuz demektir.

                Belki bu yazdıklarımdan sonra siyaset ne kadarda zormuş arkadaş diyorsanız o zaman bazı şeylerin farkına varmışsınızdır demektir. Yok eğer hala sana katılmıyorum diyorsanız bende derim ki bu kurtlar sofrasıdır. Siz birilerini yemezseniz birileri mutlaka sizi yiyecektir. Günümüz siyasi anlayışı maalesef böyle. İster katılın ister katılmayın, ben bu yönde düşünüyorum. (Devam edecek>)Saygılarımla.