Gitmek de zor, kalmak da

Yaşamak da zor, ölmek de

Hayat ikilem mevsimlerinde

Üşüten soğuk iklim

Kimisinin yaşamaktan

Kimisinin yaşlanmaktan

Beli olmuş iki büklüm..

Yok hayır!..

Ağlamak istemiyorum

Acı ile dolan beynimin ceplerini

Artık boşaltmak istiyorum

Artık yeter diyorum

Sızım sızım sızlayan kalbimin

Kapaklarını açmak istiyorum

Taşmak

Değdiği her yeri yıkıp

Büsbütün maziyi yakıp

Kaçmak istiyorum

Kaçıp kurtulmak

Kendi gerçeğinden

İnsanın dilinden, hilelerinden

Feleğin derdinden, sillelerinden

Ve dahi senden , benden uzaklaşmak

Soğutmak yaralarımı, soğumak ve donmak..

Kim bilir

Belki peşinden gitmeliyim canımın

Üzerinde değişiklik yapmalıyım

Alnımdaki çizgilerden taşan yazımın

Canımın derdine düşmeliyim

O yanmasın diye pişmeliyim

Vicdanımın cüzdanlarını deşmeliyim

Madde yıkıntılarının arasından

Ruhumu çekip çıkarmalıyım

Enkazında kalmamalıyım sensizliğin

Canımı alıp gitmeliyim

En çok canıma yanmalıyım

Artık uyanmalıyım

En yakın köşeden dönüp

Kocaman kalabalıklara karışmalıyım

Ya da alışmalıyım

Sabır çekip bir güzel savaşmalıyım..