Yanılmıyorsam 1978 yılıydı. Ben henüz 12 yaşındaydım ve ortaokula yeni başlayacaktım. Viranşehir’in Dörtyol civarında akşam üstü silahların sesini duyunca çok korkmuş ve hemen eve kaçmıştım. Abim dışarıda olduğu için merak etmiş ama büyüklerden kimse dışarı çıkmaya cesaret edemediği için yaşım küçük olduğu için beni gönderip abimi eve çağırmamı istediler. Bende cesaretimi toplayıp dışarı çıktım ve Dörtyol civarına geldim ki orada bulunan askerler beni sorgusuz sualsiz yakalayıp diğer gözaltına aldıkları insanların yanına götürdüler. Daha sonra buradan şimdi tabur komutanlığının bulunduğu yere götürüp orada bir banyonun içine yaklaşık 50 – 60 kişiyi koydular. Burada bizi 2 gün boyunca aç ve susuz tuttular. Su vardı ama sıcak su akıyordu ve içilecek gibi değildi.

            Yıl 1980 ve ben 14 yaşında okul masrafımı çıkarmak adına gece Dörtyol civarında bulunan bir lokantada işçi olarak çalışıyorum. 12 Eylül sabahı saat 05 civarında Urfa yolu üzerinde büyük bir gürültü olduğunu fark ettiğimde dışarı çıkıp baktım. Hava henüz aydınlanmamıştı. Gürültü sesi yaklaştıkça araçların sülieti de belli oluyordu. Araçlar yaklaştığı zaman bunların Tank, Askeri Araç VS arabalar olduğunu gördüm. Bir askeri jip yanımıza yaklaşıp derhal lokantayı kapatıp eve gitmemizi istediler. Bende merakımdan olsa gerek ne oluyor diye sordum bana “Askeri darbe yapıldı ve hemen eve git”  denildi. Böylece gençliğe ilk adım attığımda Askeri Darbenin soğuk yüzüyle karşılaşmış oldum. Bundan sonra bu süreç içinde birçok yasakla karşılaştığım için gençlik yıllarım hep bu yasaklarla geçti. Ama bana kazandırdığı çok önemli bir şey vardı ki onun adı da ÖZGÜRLÜKTÜ.

            Sön dönemde Mısır’da yapılan askeri darbeyi kınama adına gerek gazetemizde gerek sitemizde gerekse sosyal paylaşım sitelerinde birçok haberimiz oldu. Bunu insanlık adına yaptığımızı buradan duyurmak isterim. Çünkü askeri darbenin ne demek olduğunu daha 14 yaşında bir genç iken öğrenmiştim. Ardından yaşanan 28 Şubat darbesi ise bu işin ne kadar kötü olduğunu öğrenmem de kötü bir deneyimim oldu. Yaptığımız bu haberler bazılarını galiba oldukça rahatsız etmiş. Benim askeri cuntaya karşı yaptığım haber onları niçin rahatsız etmiş bilmiyorum ama işi dönüp dolaştırıp Suriye’deki Rojova’ya getiriyorlar. Eğer bizi gerçek manada takip etmiş olsalardı ben şahsen 2 yıldan beridir Suriye’de yaşanan katliamların haberini yapıyorum. 2 yıldan beridir siz neredeydiniz. Hatta Suriye olayları başladığında taaa Ceylanpınar’a kadar giderek orada yapılan ilk protestoya katılmıştım.

            Buradan açık ve net bir şekilde yazıyorum; Biz şimdikiler gibi sosyal paylaşım üzerinden işin kolayını bulup oturduğumuz yerden insanlığın kurtuluşu için mücadele vermiyoruz. 2 askeri darbe yaşamış biri olarak bunun ne kadar kötü bir şey olduğunu yaşayan biriyim. Ben İster Müslüman olsun ister olmasın, ister Arap olsun, ister Kürt olsun ister Türk olsun, ister hangi ırka mensup olursa olsun, hangi dini inanca sahip, hangi renge sahip olursa olsun zulme uğrayan tüm insanlığın yanındayım. Bu zulmü yapan ister Müslüman olsun ister olmasın onun da karşısındayım. İşte benim dünya görüşüm bu ve bu benim inancımın gereğidir. Bilmem anlatabildim mi? Saygılarımla     

SON DAKİKA: Ben bu yazıyı hazırlarken Mısr’da askeri cunta katliama başladı. 500 Şehit 9.000 yaralı, şimdi meydana çıkıp bunu protesto edecekleri merak ediyorum.