Herkes eşit doğmaz belki

Lakin güneş,

Herkesin üstüne eşit doğar

Kimine yağmur yağar, kimine kar

Kimine ise de çetin fırtınalar

Gücü yetenler var ya

Bunlar utanmasalar

Hayallerimize de el koyacaklar

Ahh şu insanlar

Kim bilir nasıl doyacaklar

Doğmuşlar, yaşıyorlar ama

Bilmem ki nasıl ölecekler!.

Ne de çok az düşünüyorlar

Zayıf ve güçsüz doğuyorlar

Büyüyorlar ve güçleniyorlar

Ama yine de

Kırılgan ve naif soluyorlar

O’nu arıyorlar

O’nun peşinde koşuyorlar

O olmasa soluyorlar

Soludukça yaşıyorlar, yaşlanıyorlar

Üşüyorlar!.. düşüyorlar!.. dönüşüyorlar!..

Ve fakat çok az düşünüyorlar

Havanın şartlarına alışıyorlar

Rakibin kartlarına göre açıyorlar

Geleceğin gerçeğinden

Gerçeğin getirisinden kaçıyorlar

Alışıyorlar

Ve çalışıyorlar!..

Ara vermeden çalışıyorlar

Daha zengin ölebilmek için

Her gün daha fazla

Ve biraz daha fazla çalışıyorlar!..

Çok az düşünüyorlar!..

Birbirlerini sınıyorlar

Sınanıyorlar

Şeytanlarını salıyorlar

Onun ipine sarılıyorlar

Kendi tipiyle kasılıyorlar

Yetmiş yıl aynı gözle görür

Aynı ayaklara basıyorlar

Lakin bir yere bağlamıyorlar..

Yitirmişler değerlerini

Kapatmışlar

Göğüs kafeslerine kalplerini

Sulamışlar adeta

Kafataslarının içinde beyinlerini

Kara diyorlar, para diyorlar

Hastalıklı ruhlarını kemiriyorlar

Daha çok, ve daha çok

Her gün biraz daha çok

Dünyalıklarla süslüyorlar hayallerini

Madde bağımlısı olup çıkıyorlar

Ve fakat, çok az düşünüyorlar..