Göğsümün kafesinde tutsak

Sana ait bir kalp tutuyorum

Yıllardır

Onu hamal gibi taşıyorum

Onun sayesinde yaşıyorum

Onu canlı tutmazsam

Öleceğim biliyorum

Adım gibi biliyorum

Adım adım gidiyorum

Adam gibi diyorum

Ey varlığı hazan kokan sevgili

Bir parça merhamet diliyorum..

Orada iki de ciğer tutuyorum

Nankör kedilerden saklayarak

Onlara gözüm gibi bakıyorum

Biri ak diğeri kara

Kanıyorlar aralıksız

Hasretin taze yara

Yanıyorlar ey vicdansız

Başın düşerse dara

Sevdam, kavgam, davam

Toprağında filizlenip

Dibinde boy vermezse

Onlar, etmezler ki peş para..

Bir de öd var tabi

Afra tafra içinde

Kafeste kapalı duran safra

Kaybetme korkusu fobik fonu

Bomba gibi, dinamit misali

Büyük patlatabilirdi onu

Ne olacak bilmiyorum

Bu garip düzen içinde sonu

Karmaşık sorulara yol verelim

Dağılmasın önümüzde esas konu

Sen ey eylül kokan sevgili

Görünen, görünmeyen

Bütün renklerin tonu

Yüreğim yanıyor, sevginle

Bir parça soğutur musun onu ..