Bu yazımda da biraz nostalji demek istiyorum. Çok değil bundan 15 veya 20 yıl önce Viranşehir'in sosyal yaşantısı ile günümüz yaşantısına bir göz atmak istiyorum. Böylece günümüzde değişen bazı değer yargıları konusunda bir fikir sahibi olur ve kıyaslama yapmış oluruz.

            Örneğin bizi birbirimize kenetleyen Dini Bayramlarımız. Günler öncesinden evlerde bayram hazırlığı yapılırdı. Bayram temizliği, bayram alış verişi ve bayram akşamları sabaha kadar açık kalan kara fırınlarda yapılan külünçelerimiz. Öyle ki külünçe kokusu sokak aralarından yayılıp caddelere kadar yayılır çocuk yaşta gider fırınlardan birer tane alıp yerdik. Yediğimiz sanki kuzu kavurma, kebap gibi gelirdi bize. Sabah evin reisi babalarımız elimizden tuttuğu gibi Camiye Bayram namazına götürürdü.

            Düğünlerimize baktığımız zaman eğer bir evde düğün olacaksa o düğün sahibi kendisine en yakın komşularda taziye veya hasta varsa ya düğününü erteler yada taziye evi veya hastayı rahatsız etmeyecek şekilde düğününü yapardı.

            Düğünlerin oluş şekline baktığımız zaman Cuma günleri Bayanlara, Cumartesi günü erkeklere kına gecesi yapılır, bu gecelerde bayanlar erkeklerin, erkeklerde bayanların kına gecesine gelemezdi. Çok güzel bir tesettür uygulaması vardı. Pazar günü ise sabah saat 9 civarında da mevlidi şerif okunduktan sonra gelen konuklara yemek ikramında bulunulurdu.

            Günümüzde bu durum maalesef oldukça değişti. Elbette ki insanların tercihi ama bazı değerler var ki onu es geçmek ister istemez insanı oldukça rahatsız ediyor. Mesela Düğün esnasında Ezanı şerif okunduğu zaman bitinceye kadar çalgılar ezana hürmeten susuyor bittikten sonra da devam ediyorlardı. Şimdi ise buna dikkat eden çok az insan var. Yani Ezan bitene kadar beş dakika çalgı sussa kıyamet kopmaz ama maalesef buna dikkat edilmiyor.

            Düğünlerde öyle yüksek sesle müzik çalınıp çevrede ki insanlar rahatsız edilmezdi. Ama günümüzde hoperloları  patlatırcasına son ses açılıp komşu hakkı diğer hasta insanların hakkı ve beşiğinde uyuyan bebelerin hakkına riayet edilmiyor. Üstelik patlatılan havai fişekler ve silahlarla bu vatandaşların hakları gasp edildiği gibi ciddi bir şekilde depresyon yaşıyor.

            Evet, düğün yapmak hakkınız olabilir ama başkaların hakkını gasp ederek eğlenmek te doğru değil. Belki bu yazımızla birilerinin dikkatini çekebiliriz ama genel manada değişim için toplumun kanaat önderleri dediğimiz insanların bu konuda diğer insanların dikkatini çekip uyarmasını beklerim. İmamlarımızın bu konu üzerinde ciddi bir şekilde toplumu uyarması lazım. Bu gidiş nereye, eski ile yeniyi kıyaslamak lazım. Korkmayın eski dedimse kimse bu durumda gerisim geriye gitmez.

            Aslında bu konuda yazılacak daha çok şeyler var ama büyük resmi görmek açısından şöyle orta yaş gurubunda olanlar genç nesle bunları anlatmalı diye düşünüyorum. Kendi hakkımız olduğunu düşündüğümüz bazı şeyler diğer insanların hakkını gasp ederek elde edilmez diyerek sözümü bağlıyorum. Saygılarımla...