Peygamber Efendimiz (sav) henüz Medine'ye hicret etmeden önce burada yaşayan iki büyük kabile ve küçük bir yahudi topluluğu vardı. Bu kabileler Evs ve Hazrec kabileleri idi. Bu iki kabile daha çok tarım işleri ve hayvancılıkla uğraşırdı. Yahudi topluluğu ise daha çok silah üretimi ile uğraşır, Ok, Yay, Mızrak ve Zırh üretirdi.

                Yahudi topluluğun ürettiği bu silahlar için bir pazar oluşturması gerekiyordu. Bunun için öncelikle Medine'de bulunan bu iki topluluğu bir birine düşürüp bu silahları satmaya başladı. Aralarına fitne ve fesat koyup onları adeta birbirine kırdırıyordu. Böylece elinde ki silahları bunlara yüksek fiyat ile satıp hem zenginleşiyor hem de güç sahibi olmaya çalışıyordu.

                Peygamber Efendimizin (sav) Medine'ye hicret etmesinden ve bu iki kabile de Müslümanlık ile şereflenmesinden sonra barış olmuş ve her iki kabile mensupları da kardeş olarak yaşamaya başlamıştı. Tabi bu durumdan hoşlanmayan Yahudiler Peygamber Efendimize (sav) suikast düzenlemeye kadar girişimlerde bulunmuştu.

                Müslümanlar ile aralarında yapılan tüm anlaşmaları tek taraflı bozup düşmanlar ile iş birliği yapmış ve onları içten içe yıkmaya çalışmıştı. Ama Peygamber Efendimiz (sav) her defasında bu tehlikeyi görmüş ve en sonunda bunlara gereken dersi vermişti. Böylece yahudisiz bir Medine'ye huzur ve barış gelmişti.

                Bugün Müslüman coğrafyasında dökülen kanların en büyük sebebi yine bu topluluktur. Ellerinde ki silahları, ilaçları ve dahi her türlü gelir getiren malzemeleri satmak için aramıza fitne koydular. Bizleri birbirimize düşürdüler. Bizim Göz yaşlarımız ile kendilerine servet edindiler. Bizim ağıtlarımıza karşılık zafer çığlıkları attılar.

                Bizlerin bu durumunu fırsat bilip en kutsallarımıza saldırdılar ve saldırmaya devam ediyorlar. Bunlarda en iyi Müslüman ölü Müslüman'dır anlayışı var. Ve bizler eğer bu tehlikenin bir an önce farkına varmazsak korkarım durum hep böyle olur. Elbet bunların bir sonu gelecektir ve buda Yüce Allah'ın vaadidir.

                Hangi fikir, hangi düşünce, hangi görüşe sahip olursak olalım öncelikle birbirimizi mutlaka anlayışla karşılamalıyız. Kardeşçe hep birlikte yaşamalı ve bu yahidilere ibranice zafer çığlıklarını attırmamalıyız. Hangi ırktan olursak olalım bundan dolayı onur duymalı ve karşı ırk'a da saygı duymalıyız. Saygılarımla...