Bir derdim var, anlatılamayacak kadar dert

Dilimden düşse, kalbini kıracak kadar sert

Bundan ötürü içerde tutuyorum, tütüyorum

Canımın boğazını sıkıyor, yine de tutuyorum

Gönül, gülün dikenlerinin elinden pert

Ne yapsam, ne eylesem bilmiyorum..

Bu beşer, insanlığın derdine düşer

Düşünce, birazdan az söylemeye gider

Hayvanlar acıktıklarında hayvanları yer

İnsanlarsa, doyduklarında insanları yerer

Bini ağlar, haziranda kapısından kar kürer

Bini güler, şubattan kebap yapar sefa sürer

Işığını kaybeden fanilerden caniler türer

Bu böyle gelmiş, herhalde böyle de gider..

Bir derdim var

İnsanlığın tarihi kadar, boyunu ölçünce

kaçınılmaz son olur mutsuzluk,kaderle boy ölçüşünce 

Dara düşen düşünce, soruya dönüşünce

Çalıyorsun mesela

Yanlış olduğunu bile bile, peki ama niye?

Biriktiriyorsun örneğin

Yanında götüremeyeceğini bildiğin halde, neden?

Dedim ya bir derdim var, 

Dert olmayacağını bilsem, sana derdim

Dermana dair umut olsa, inan söylerdim

En kötü ihtimalle konuşmayı denerdim

Ateşe kelime koyar, cümleleri demlerdim

Aşk sofrasını hazırlar, gönüle uyan derdim..