Kimyevi gübreler içerisinde sadece azot maddesi içeren gübreler, kullanılan toplam gübreler içerisinde en büyük ve önemli grubu oluşturmaktadır. Bunun yanında diğer birçok elementle beraber azot ihtiva eden farklı harmanlanmış gübreler de mevcuttur. Çok yoğun bir kullanım alanı olan azot ve azotlu gübrelerin çevresel ve ekonomik bazı sorunları bulunmaktadır. Çevresel sorun olarak karşımıza azotun yıkanması ya da gaz halinde atmosfere karışması gelirken, bu yıkanış ve kaybolma neticesinde gübreden elde edilecek olan yararın azalması şeklinde karşımıza çıkmaktadır.  Üre, amonyum ve özellikle nitratlı gübreler yağmur ve sulama sularıyla yıkanarak kök bölgesinde uzaklaşır, yeraltı sularına karışarak içme sularımızı kirletirler. İkinci önemli husus ise üre formunda toprak yüzeyine serpilen, özellikle üre ihtiva eden gübrelerin (toprağa karıştırılmaz, üzerine yağmurlama kurulmaz, ya da hemen arkasından yağmur yağmaz ise) amonyak başta olmak üzere diazot monoksit gazları halinde uçup havaya karışmasıdır.  Azotun yıkanma oranı kullanılan azot formuna, toprak ve iklim özellikleri, yetiştirme teknikleri ve yetiştirilen çeşide bağlı olarak değişmektedir.

Gelişmiş birçok Avrupa ülkesinde yıkanma önemli bir sorun olarak görünürken, Türkiye’de henüz çiftçilerimiz bu konuya yeteri kadar özen göstermemekte, azotlu gübre alırken sadece fiyatına bakmaktadır. Gübrenin özellikleri dikkate alınarak, kullanılan gübreden elde edilecek ek getirisine bakılmamakta, çevreci özellikleri dikkate alınmamaktadır.

Ancak son yıllarda bu konuda bilinçli ya da bilinçsiz bazı ilerlemeler sağlanmıştır. Azot kaybının engellenmesinde önemli roller üstlenen amonyum ve üre inhibitörlerinin kullanıldığı yeni gübreler piyasaya çıkmaktadır. 2012 yılına gelindiğinde Türkiye’de inhibitörlü gübre pazarlaması yapan firmaların sayısında bir artış görülmektedir. Bu bir taraftan sevindirici, diğer bir taraftan da üzücü sonuçlar ortaya çıkarmaktadır. Burada en önemli konu; ciddi ve fenni çalışan firmaların elemanlarının iyi eğitilmesi, bu elemanların ürünlerini tanıtırken çiftçilerimize doğru bilgileri vermeleri, pazarladıkları ürünlerin yapabildiklerini anlatmaları beklenen ve arzu edilen etik davranış olması beklenir.