Yıllardır Türkiye’deki tasavvef çevrelerinin tamamına yakını, ihvanı tartışmasız vahhabi olarak kabul ederler. Bunu da saliklerine altını çizerek deklare eder ve ihvan kitaplarından zinhar uzak durmaları sıkıca tembihlerler. Ancak “İhvanı müslimin”in kitaplarına, fikir ve zikirlerine az çok vakıf kimseler, bunun kuru bir iddiadan öteye geçmeyeceğini bilirler.

         Sorumluluk makamlarında olanlar, bilmeden kulaktan dönme bilgilerle böyle bir kanaate varmışsalar, başlı başına bir vebal içindedirler. Temel ilkesi nefis tezkiyesi ve ruh terbiyesi olan ve manevi hastalıklarla mücadeleyi meslek edinin tasavvuf erbabının içyüzünü araştırmadan böyle bir karlamada bulunmaları kabul edilemez. Yok, eğer ihvanın vahhabilikle alakasının olmadığını bilmelerine rağmen böylesine büyük bir cürmü işliyorlarsa, Allah (cc) katında iftiracı olarak sorgulanacakları muhakkaktır.

         Kul hakkının ne kadar büyük bir günah olduğunu her mü’min bilir. Tasavvuf erbabıysa bunu ilk bilmesi gereken kimselerdir. Dünya islami hareketlerinin önünü aydınlatan, eğitim ve terbiyede çığır açan, nebevi metod ve rabbaniliği ümmete öğreten bu fedakar ve cefakar cemaati top yekün töhmet altında bırakarak milyonlarca kulların hakkını yüklenmek büyük cesaret… “Ey iman edenler! Size bir fasık bir haber getirirse, bilmeyerek bir topluluğa zarar verip yaptığınıza pişman olmamak için o haberin doğruluğunu araştırın.” (Hucurat 49/6)

 Bir kıssa:

         Halen hayatta olan emekli imam bir ağabeyimin, yıllar önce (80 li yıllar) yaşadığı bir anısı bu olayı ayna gibi açıklamaktadır. Camisinin karşısında açtığı kitabevinden bir genç Seyyid Kutub’un “Fizilalil Kur'an” eserini alır. Kitabı büyük bir iştiyak ve heyecanla alan genç, (o yıllarda Fizilal tefsirine sahip olmak ayrıcalıktı) bir hafta sonra kitabı iade etmek üzere geri getirir. Hoca kitabı geri almakta zorlanmaz. Çünkü çok istenen bir kitap… Ancak gence iade sebebini sorunca şeyhinin, kitabın yazarının vahhabi olduğu gerekçesiyle iade etmesini söylediğini öğrenir. Devamını hocadan dinleyelim:

         “şeyh efendi arada bir ziyaret ettiğim bir zattı. Bir hafta geçmeden hemen ziyaretine gittim ve uygun bir zamanda konuya açıp sordum. Hocam! “Seyyit Kutup vahhabidir, kitaplarını okumayın” dediniz mi? evet dedi. Hocam gerçekten sadece öğrenmek için soruyorum. Seyyit Kutup veya ihvanın herhangi bir yazarının, herhangi bir kitabını okudunuz mu? Hayır. Fizilal’in herhangi bir yerinde vahhabiliğe dair bir delil biliyor musunuz? Vb. ısrarla sorduğum tüm sorulara, şeyh efendi, sadece ben onları biliyorum, vahhabidirler... Okumama ne gerek var ki… Mealinde kaçamak cevaplar dışında karşılığı olmadı.

Vahhabiler yan kuruluşları yıllardır ihvanı tekfir ediyor.

         Meseleyi yakından bilen her kes de biliyor ki, vahhabiler vb. tekfirci gruplar neredeyse her Müslüman gibi ihvanı da tekfir ediyorlar. Ayrıca bu, bu günkü mesele de değil, yıllardır böyle…Yıllardır birçok tasavvuf ehli körlemesine ihvanı tekfir eden bir görüşün fikriyle / vahhabilikle itham ediyorlar. Şayet ihvan vahhabiyse, nasıl oluyor da vahhabiler kendilerine mensup olan devasa bir camiayı tekfir etmektedir. Tasavvuf ehli mi yanlış, vahhabilermi?

         Şu an mısırda selefi ismini kullanan vahhabiler, ihvana karşı darbecilerin, Kıptilerin, Şiilerin ve Yahudi dönmelerinin safında yer aldılar. İhvanın vahhabilikle alakasının olmadığına bu olan bitenler yeterli delil değil mi? Ne olur bir düşünün… İhvanın hangi âliminin kitabını okursanız okuyun… İhvanın halis muhlis ehlisünnet vel cemaat olduğunu görürsünüz. Eğer kitap okumuyorsanız dabari bu destanları görün ve okuyun. Kuru bir inat uğruna ümmetin bu yiğit evlatlarına bühtan etmeyin.

         Bir asra yakındır bu Müslümanlar Allah (cc) yolunda kurbanlar vermeye devam ediyorlar. Meydanlar ve zindanlar bu vefakar ve cefakar insanları iyi tanır… Filistin’in şehit kanlarıyla yoğrulan toprakları iyi bilir. Süveyş kanalı, Sina yarım adası iyi bilir… Tahrir, Adeviyye, Nahda ve daha nice meydanlar iyi tanır.

         Tasavvuf erbabı cümle ulema, meşaih, mürşid, mürebbi ve saliklere yürekten bir nida ile sesleniyorum. Gelin bu kardeşlerinizle saflarınızı birleştirin, onlar firavunlara karşı Musaların safındadırlar. Onlara dua edin, destek olun… onlarla dayanışma için meydanları dolduranlarla beraber siz de meydanları doldurun… Sonuçta kazananlar hak üzere olan mazlumlar olacaktır. Zalimler değil…

         Not: bir çok şehir ve meydan gibi, Adana’nın 5 Ocak meydanı da Adeviye meydanı nöbetini devralmış. İlk gününe çağırdılar. Bu satırların bir kısmını meydanda yazdım. Gaziantep’imiz 20 günden fazladır. Her gün meydanlarda… Sizler de nerede olursanız olun, yüreklerinizle direnişçi kardeşlerinizin safında yer alın.