Hepimiz iyi biliyoruz ki İslam’ı kaybedeli çok şeyimizi kaybettik. Kayıplarımızın manevi olanları ise o kadar çok ve değerli ki, telafisi mümkün değil. İşte o kaybolan değerlerden biri de anne baba hakkıdır.

                Başta tvler olmak üzere kitle iletişim araçlarının bu konudaki tutumları içler acısı. Güya aile konusunu işleyen nice diziler adeta aile içine dinamit koyarcasına programlar yapıyorlar. Bunlar gerçekten bu toplumu yapmak mı istiyorlar yoksa yıkmak mı istiyorlar diye sormadan edemiyorsunuz… Çevre, okul, arkadaş vs etkenler de bu konuda maalesef pekte iç açıcı değiller.

                Zamane gençliği diye tabir edilen İslam’dan mahrum yetişmiş gençlerimizin anne baba hakkı konusundaki tutumları malum. Ancak daha acısı kendisi artık anne baba olmuş, evlat büyütmenin, eğitip geliştirmenin ne olduğunu uygulayarak gören kesimin dahi bu konuda sınıfta kalması.

                Şu örnek biraz kaba olur ama bağışlayın. Yaram derin…

                Size saldıran bir köpeğe birkaç lokma ekmek verseniz, saldırmaktan vazgeçip ekmeğinizi yer. Birkaç gün sonra aynı köpekle karşılaştığınız zaman size saldırmaz, kuyruğunu sallayarak yanınıza yaklaşıp sürtünür ve adeta şöyle der; “nasılsın arkadaşım hani birkaç gün önce bana ekmek vermiştin ya, teşekkür ederim… Biraz daha o ekmekten yok mu?” der.

                Şu halde, bir köpek dahi kendisine atılan birkaç lokma ekmeği unutmuyorken; evladı evlenip ev bark sahibi oluncaya kadar ona hizmetçilik yapan anne babasına karşı gelen, onları azarlayan ve herhangi bir şekilde onların hukukunu çiğneyen bir evlat’tan daha nankör kim olabilir

                İtiraf etmeliyiz ki kendi kendimize yetecek yaşa geldikten sonra çoklarımız bu basit gerçekleri unutuyor ve sanki tamamıyla kendi kendimize bu konumumuza geldiğimizi zannediyoruz… Biz anne babalar, kendi çocuklarımıza anne baba hakkıyla ilgili iyi bir örnek olamıyoruz. Sonuç olarak da ettiğimizi buluyoruz.

                Şimdi konuyla ilgili biraz da Allah (cc) ve Resulüne (sav) kulak verelim;

ıÜü"Yüce Rabb'ın şöyle emretti; Yalnız Allah'a ibadet edeceksiniz, ana-babalarınıza iyilik yapacaksınız. Şayet bunlardan biri veya her ikisi senin yanında ihtiyarlarsa sakın onlara "öf " dahi deme, yüzlerine bağırma, onlara tatlı söz söyle. Onlara, merhamet belirtisi olarak tevazu kanadını aç da, "Ya Rab, küçüklüğümde bana şefkat gösterdikleri gibi, sen de onlara merhamet et" de "(ıÜüİsrâ, 17/23-24)

ıÜü“Biz insana, 'annevebabasına' iyilikledavranmasınıtavsiyeettik…” (Ahkaf Suresi,15)

ıÜü"Biz insana, anavebabasınakarşıiyidavranmasınıtavsiyeetmişizdir.Annesionu, güçsüzlüktengüçsüzlüğeuğrayarakkarnındataşımıştı.Çocuğunsüttenkesilmesiikiyıliçindeolur.Banaveanababanaşükretdiyetavsiyedebulunmuşuzdur.DönüşBana'dır." (Lokman, 31/14)

"ıÜüPeygamberEfendimiz de "kimeiyilikyapayım?" diye üç defasoranbirsahabiye, üç defasında da, "annene" cevabınıverdiktensonradördüncüsoruda, babasınaiyilik yapması gerektiğini söylemiştir."(Buhârî, Edeb, 2; Müslim, Birr, 1)
ıÜü“Allah’ın rızası, anne-babanınrızasında, Allah’ın öfkesi de annebabanınöfkesindedir.”(Tirmizibirr, 3)

“Büyük günahların en ağırını size haber vereyim mi? Allah’aşirkkoşmakveana-babayaâsiolmaktır.”(Buharî şehadet, 10)

Resulullah (sav) ıÜü"Size, büyükgünahların en büyüğünübildireyim mi?" diye üç defasordu. Üç defasında da "evetbildir, EyAllah'ınResulü" diyen-ashab-ıkirâmabunlarınsırasıyla; "Allah'aortakkoşmak, ana-babayakarşıgelmek, haksızyereadamöldürmekveyalansöylemek" olduğunubelirtti. (Buhârî, Edeb, 6)

“Üç duavardırki, bunlarşüphesizkabuledilir: Mazlumunduası, misafirinduasıveanne- babanınevladınaduası.”(İbnimace dua, 10)

Anne babaya isyan ve haklarının çiğnenmesi çoğunlukla çocukluk bittikten hemen sonra başlıyor. Yani çocukluk yaşında biraz korku, biraz ihtiyaç, biraz da fıtratın henüz tam bozulmamış olması sebebiyle bu konuda pek sorun yaşanmıyor. Asıl sorun gençlik çağı ve sonrasında yaşanıyor. Bu da, çocuk yaşta yani tamda eğitim çağında çocuklarımıza İslamî eğitimin içinde özellikle anne baba hakkını da vermemiz gereğini zorunlu kılıyor.

Özellikle evlendikten sonra hanım; “Ya anan ya ben veya ya baban ya ben” gibi çıkışlar yaptığında omuzumuza Kafdağı kadar yük biniveriyor. Şimdi ne yapacaksınız?…Hani “aşağısı sakal yukarısı bıyık” misali… Anne babanızı mı terk edeceksiniz, hanımı mı kapı dışarı edeceksiniz. Gerçi artık kadınlar kocalarını kapı dışarı ediyorlar ya… Aile konusundaki yanlış politika vs. girişimlerin ve girişimcilerin canı sağ olsun.

Şu halde her birimiz kızlarımızı Kur'an ve sünnet terbiyesiyle eğitirken “sakın ha kızım eşine; “Ya anan ya ben veya ya baban ya ben” gibi bir çıkış yapma… Eğer öyle bir şey yapıp, eşinle ebeveyni arasına girersen veya eşinin anne babasına asi olmasına sebep olursan; bilesin ki,  evlatların da sana aynısını yapacaktır.

Sonuç olarak bilelim ki anne baba haklarının çiğnenmesinde, vebalin çoğu yine anne babaya dönmektedir. Öyle ya bu asi evlatlar yerden bitmedi, gökten de düşmediler… Onlara ne verdik ki ne bekliyoruz… Yılda bir kez “anneler günü- babalar günü” gibi çağdaş batı safsatalarına aldanmayalım. Evlatlarımıza anne baba haklarının herhangi bir zamanla sınırlandırılamayacağını 365 gün 24 saat ve ömür boyu tüm haklar gibi anne baba haklarının da mahfuz olduğunu öğretelim..

Allah (cc) bizleri anne babalarımıza, evlatlarımızı da bize hayırlı evlatlar eylesin amin!!!...