Geçen hafta zikrettiğimiz, oy kullanmanın cevazına dair bazı delileri yeniden hatırlayalım. Sonra peyderpey bu delilleri kısmen açarak paylaşalım inşallah. Bu konu çok su götürecek bir konu. Ancak zihinlerdeki acil bazı sorulara cevap olur diye ümit ediyorum.

·         Parlamenter sistem bir vakıa…

·         Yusuf (a,s)’ın kıssası…

·         Necaşi’nin uygulaması…

·         Ka’b bin eşref’in katli…

·         Hilf-ulfudul…

·         Ağır zarar, hafif zararla izale edilir…

·         İki şerden hafif olanı tercih edilir…

·         Hacet –umum-i olsun hususi olsun- zaruret mesabesinde kabul edilir…

Parlamenter sistem bir vakıa

Şu anda oy kullanarak parlamentoya milletvekili gönderenler veya parlamentoya girenler, yoktan bir meclis oluşturup anayasa ve yasalar yapmıyorlar. Aksine sistem; yasama, yürütme ve yargı organlarıyla önceden mevcut olup işlemektedir. Bu işleyişin yönlendirilmesinde tek yol da parlamentodan geçiyor.  Yani Müslümanlar, ne sebeple olursa olsun parlamentodan uzak durdukları zaman, tamamen İslam adına taş üstünden taş bırakmama kastında olanlara sahayı terk etmiş olurlar.

Bu durumda İslami ilim, eğitim, davet, tebliğ, teşkilatlanma { Vakıf –Dernek vs.} kurumlaşma ve benzeri çalışmalarınıza asla imkân verilmeyecektir. Bu çalışmalarınızın önünü açmak için, meclise sizin derdinizi paylaşacak birilerini gönderme ihtiyacı muhakkaktır.

Tabi bunu yaparken asıl olması gereken nebevi metodu terk edip, siyaseti amaç haline getirmiyorsunuz. Daha önce bahsettiğimiz İslam’ın diğer şubelerini ihmal etmiyorsunuz. Hem İslam’ı bir bütün olarak kuşatan “Nebevi Metot” tan taviz vermeden, İslam’ın tüm şubeleriyle hizmetlerinizi devam ettireceksiniz. Hem de sizin iradeniz dışında oluşan bu sistemin size tanıdığı siyasetten araç olarak istifade edip asıl amaca vesile kılacaksınız.

Müslümanların özel veya tüzel kişilik olarak, çalışmalarını siyasete odaklayıp İslam’a hizmetin diğer yönlerini ihmal etmeleri hatadır. Ancak bu hataya tepki olarak siyasi çalışmaları kökten reddetmek de en az o kadar hatadır.

Ayrıca Müslümanlar meclise girerken varolan –yasal olsa da, hukuki olmayan- kanunları koruyup kollamak için girmiyorlar elbette... Aksine ellerinden geldiğince sistemi Hukuk’a uygun hale getirme ve hukuksuzluğu ortadan kaldırma mücadelesi için siyaset yapmaktadırlar. Daha açık ifadeyle tağuti sistemi takviye etmek için siyaset yapmıyorlar. Aksine zulmü ve tuğyanı izale, onun yerine hakkı ve adaleti ikame etmeyi hedeflemektedir.

Siyasi çalışmaların hedefi, ilahi kanunlara karşı beşeri kanunlar koymak kastı da olamaz. Bilakis İslam’a aykırı ve Müslümanların aleyhine olacak yasaları engelleme, lehine olacak olanlara da destek olmaktır. Hakka dayanan ve her türlü zulmün ve hukuksuzluğun karşısında olan bir sistemin alt yapısını oluşturma çabası için meclise girmektedirler. Aksi halde, herhangi bir tağuti sistemi benimseyip desteklemenin şirke götürecek kadar tehlikeli olması açıktır.

Kişiler değil fikir veya sistem tartışılmalıdır

Ayrıca olaya, fertlerin hataları açısından değil, usul açısından bakmak gerekir. A veya B partilerin kirli çamaşırları, bu partilere mensup olan falan falan şahısların şu veya bu hataları onları bağlar. Konuyu şahsileştirirsek, işin içinden çıkamayız. İslam’a hizmeti siyaset dışı yollarla yapan herhangi bir cemaat veya cemiyet veya bu kurumlara mensup fertlerde de benzer hata ve cürümler olabilir.

Aksi halde çalışmayı hizmetin bir yönüne odaklayıp diğer yönleri ihmal etme, taassup vb. hatalar, yalnız siyasi çalışma yapan Müslümanlar da değil birçok gurupta da mevcuttur. Biraz daha geniş düşünecek olursak, herhangi bir Müslümanın hatası kendisini bağlar. Kişilerin hatalarından dolayı İslam mahkûm edilemez. Devam edeceğiz inşallah.Sübhaneke… Bihamdike… Vesteğfiruke…Twitter,facebook.com/mozkilincweb