Pensilvanyalı gençlik yıllarından beri çelişkiler barındıran bir kişilik. Onca zıt vasıfları bir arada bulundurmak tabiki özel bir maharet ister. Ancak bu maharet bir meziyet değil tam tersine olumsuz / mazmum bir tutum… Daha açık bir ifadeyle İslamıstılahında bunun adı nifak / münafıklıktır. Bu vasıfları barındıran kişiye de münafık denir.

İslam’daikiyüzlülük çok çirkin bir davranış olarak kabul edilir. Allah (cc) şöyle buyurur:

"Tamam-kabul" derler Ama yanından çıktıkları zaman, onlardan bir grup, karanlıklarda senin söylediğinin tersini planlarlar Allah, karanlıklarda kurduklarını yazıyor Sen de onlardan yüz çevir ve Allah'a tevekkül et Vekil olarak Allah yeter (Nisa 4/81) Ayrıca bakınız bakara 8-20. Ayetler.

“Kimin dünyada iki yüzü varsa kıyamet günü, ateşten iki dili olacaktır.” (Ebu Dâvud, Edeb 39, (4873).

“Kıyamet gününde, ALLAH nazarında en kötü olanlardan bir kısmını da ikiyüzlülerin teşkil ettiğini göreceksiniz. Bunlar bazılarına bir yüzle, diğer bazılarına da başka bir yüzle giden insanlardır.” (Buhâri, Edeb 52; Müslim, Fedâil 199, (2526); Muvatta, Kelâm 21, (2, 991); Tirmizi, Birr 78, (2026); Ebü Dâvud, Edeb 39, (4872).İştePensilvanya’lıdan çelişki örnekleri

·         Tevafuk mu bilmem ama çelişki bu zatın soyadıyla başlıyor. Soyadı gülen ama her an ağlamaya müheyya… En küçük bir bahanede hemen ağlayıverir. Çok gülmek iyi değil ama “mümine güler yüz göstermek Resulullah (sav) ın tabiriyle sadakadır. Ama bu zat nadiren tebessüm etse de bunu daha çok ehli kitaba ve diğer Müslüman görünen münafıklara yapar. Genelde somurtkan / abus ve asık suratlıdır.

·         Hep hoş görüden bahseder. İslam hoş görü dinidir der ama bunu İslam’ın tam tersine uygular. Zira Kur'an Müslümanlara karşı en zelil (hoşgörülü, mütevazı, merhametli), kâfirlere karşı ise en aziz (onurlu, vakarlı, dik duruşlu) olmayı emreder. Ama pensilvanyalıda bu tam tersinedir. “Dinler arası diyalog” çalışma ve iftarlarında bunu defalarca ibret ve endişeyle müşahede ettik.

·         Vatan hasreti der, gurbet türküleri düzer, memleketin değişik yerlerinden alınmış toprakları kâşanesine düzdürür. Ama memleketin altını oymak için her tür plan ve desiseden de geri durmaz. Bunun için kartel medyası, beşli çete, tüsiad baronları, Siyonist ve haçlı çeteleri, mason locaları, tapınak şövalyeleri vb. birçok mahfillerle gizli aşikâr her tür işbirliğine girer. Bu hıyanetleri faş olunca da kullarına, “hizmet için onları kullanıyor” yalanını yaydırır. Buna kargalar bile güler ama…

·         “fakirin bir dikili fidanı dahi olmadı” edebiyatını çokça yapar. Ama milyar dolarlara hükmeder. Öyle ki kiliseler birliklerine, Yahudi lobilerine vb. lobi ve mahfillere milyon dolarlar aktarır.

·         Kâşane gibi bir malikânede oturur ama kullarına “mütevazı bir odada bir başına ve garip” edebiyatları yaptırır.

·         Yahudi çocukları için ağlar, ama İslam diyarının dört bir yanında bir asırdır kıyılan çocukların hukuku konusunda bir kelam etmez.

·         Dinsiz donsuz birçok ölenin arkasından en derin, en munis, en müşfik duygularla taziyelere yayınlar ama Müslümanlardan vefat eden veya şehit olanlar hakkında dil ucuyla beyanat verir. Kınanmayacağını bilse onu da yapmaz.

·         En kritik zamanda “Başörtüsü füruattır” “İslam’ın temel meselelerinden değildir.” Ama kullarına, “Başörtüsü aleyhinde hiçbir şey yapmadık” şayiasını yaydırır.

·         “Memleketimin huzuru için ölmem gerekirse her gün binlerce kez ölmeye razıyım.” Ama memleketin içine etmekten geri durmaz. Memleketini derin mahfillere gammazlar… Memleket aleyhine nice karanlık odaklarla işbirliğine girer.

·         ERGENEKON’la mücadele etme görüntüsü verir. Aynı anda FERGEEKON u tüm incelikleriyle inşa eder.

·         Vefadan çok sık bahseder. Ama on iki yol boyunca devletin tüm imkânlarını ayaklarına seren bir iktidara karşı sadece vefasızlık değil, en büyük ihanet, hıyanet, döneklik ve kalleşliği reva görür.

·         “Otoriteden izin alınmalıydı.” İfadesiyle gasıp, işgalci, katil Siyonist otoriteye meşruiyet atfeder. Ama ekmeğini yediği, suyunu içtiği kendi vatanının otoritesine kafa tutar.

·         Ülke darbeci, laikçi, despot, zalim ve gaddarların elindeyken onlara kuyruk salar, süt dökmüş kedidir. Vatanın evlatları idareci olunca onlara karşı aslan kesilir, mesafeli ve muarızdır.

·         Bir asra yakındır ülkenin kanını emen, hortumcu, hırsız vs. haramilere yağ yakar. Ama o haramilerin büyük oranda hortumlarını kesenleri harami ilan eder. (iktidar içinde elbette yolsuzluk, usulsüzlük vs. cürümlere bulaşanlar vardır ve cezalandırılmalıdırlar. Ancak bunların gayesi üzüm yemek değil, bekçi dövmektir.)

·         “İslam hiç kimseye bedduaya izin vermez” (ki bu yanlıştır, hak edene beddua edilir) şayiasını yayar. Ama en pervasız bedduayı bir Müslümana yapar. Keşke Şaron, Bush, Beşşar, 28 Şubatçızorbalar ve benzerlerine beddua etseydi, yürekten âmin derdik…

·         Bir asra yakındır Müslümanların çocuklarına kıyılıyor ses yok. Ama Yahudi çocukları için hemen mersiye düzer. Çelişkiler… Zıtlıklar… iki değil çok yüzlülükler…

Ülkenin altını oyan, küresel derin güçlere gammazlayan, islama ve ümmete düşman ne kadar karanlık odak varsa onlarla işbirliğine giren bu güruh cezasız bırakmamalı. Sayın başbakan ve arkadaşları halkın kendilerini seçerken bunu da düşünerek seçtiklerini unutmamalıdırlar. Biz de hep beraber bunun takipçisi olacağız. Bakalım… Sübhaneke… Bihamdike… Vesteğfiruke… mozkilincweb@gmail.com