Hasadın başlamasıyla beraber her yıl aynı manzara ile karşılaşıyoruz, anız yakma!

      Herkes anız yakmanın zararlı olduğuna inanıyor gibi görünse de gerçekte uygulamaya gelince hiçte öyle  olmadığı görülüyor. Kısa vadeli verim için, toprağa verilen Zaralar düşünülmeden anız yakmaya devam ediliyor. Kanunda ciddi yaptırımları olmasına rağmen kimsenin umurunda görünmüyor. İnsan kendi geleceğini bile bile yakmaya göze almışsa kanun ne yapsın! Bu şekilde bilinçsizce tarım yapılmaya devam edilirse  topraklarımızın 20-30 yıl ömrü kaldığını  söyleyebiliriz. Sonrası mı? Önemli değil çocuklar başlarının çaresine bakarlar! Bir cm toprağın oluşması için 500 yıl geçmesi gerekir, çocuklarımızın acelesi yok beklerler o kadar yılı(!) yeter ki babaları kısa sürede  biraz daha fazla para kazansın. Peki toprakta yaşayan milyonlarca canlılar, belli ki onlarda umurumuzda değil, çocuğunun geleceğini, düşünmeyen topraktaki canlılar mı düşünür!

Anız yakmanın en önemli iki nedeni olarak sürümün ve ekimin daha kolay yapılması ve tarladan yabancı ot ve zararlıların ortadan kaldırılması hedeflenmektedir. Anız yakıldığında tarlanın yüzeyi tümüyle yandığı için burada bitkiler de dahil hiçbir canlı kalmamakta, yangın tarlalar arasında ve çevresinde ekilmemiş alanlara da taşmakta, buradaki bitkiler de yanmaktadır. Oysa tarımda iyi bir toprak hazırlığı yabancı otla savaş için anız yakmanın dışında daha uygun tedbirlerin olduğu bilinmelidir . Bunun için anızı parçalayıcı aletler kullanılmalıdır.

  Anız yakılması sonucunda meydana gelecek zararlar

Yangınla; böcekler, kuşlar, sürüngenler, vahşi, ya da av hayvanlar gibi toprak üstü canlıları zarar gördüğü gibi bunlar kadar da toprağın içindeki canlılar açısından kayıplar daha da önemlidir Çünkü mikroorganizmalar toprağın şekillenmesinin en önemli unsurlardan biri olup toprağın kimyasal yapısını ve fiziksel durumunu doğrudan değiştiren canlılardır. Bunlara solucanlar, kurtçuklar gibi canlılar da eklenebilir. Özellikle anız yakmadan tarla içerisine yuva yapmış böceklerin yuvaları, yuvalardaki yumurta, larva, pupa ve erginlerle birlikte yanmaktadır. Böylece bu bölgelerde bazı arı türlerinin ortadan kalktığı tespit edilmiştir. Bal arıları kadar, haşere avcıları, toprakta organik maddeyi humusa çeviren mikroorganizmalar da önemli zarar görmektedir.

Yangınlar daha öncede ifade edildiği gibi toprağın doku. mikroorganizmaları, nemlilik derecesini önemli ölçüde düşürerek kolayca agregatların(Toprağın özünü) çözülmesine su ve rüzgar erozyonuna daha dirençsiz hale gelmesine neden olmaktadır. Toprağı su ve rüzgar erozyonuna karşı koruyan bitki kök ve saplarının yakılması erozyon şiddetini daha da artırmaktadır. Çünkü toprağın aşınmasına karşı kalkan vazifesi gören anız yakılarak yok edilmektedir.

            Tarım alanları anız yangınlarıyla doğrudan tehlike altındaki alanlardır. Özellikle yangınlar henüz hasat edilmeyen önemli tahıl alanlarının ve ürünün yok olmasına yol açmaktadır. Ayrıca harman  halindeki ürünler de bazen yangınlarda kurtarılamayarak kaybedilmektedir.Tahıl hasadından geriye kalan buğday, arpa.  gibi ürünlerin sap, saman, başak gibi anız denilen artıklar yaz mevsiminden kışa kadar geçen sürede kurak iç bölgelerimizin en önemli otlak alanlarını oluşturur. Özelikle küçükbaş hayvan sürüleri bu alanlardan yoğun olarak yararlanılmaktadır. Büyük baş hayvan sürüleri için de söz konusu olan bu yararlanma yangınlarla sona ermekte, böylece hayvanların içerde beslenme süresi uzamakta, bu da maliyeti yükseltmektedir.

          Avrupa yıllar önce topraklarında aşırı gübreleme ve ilaçlamalardan dolayı şuanda organik tarım yapamaz hale geldi. Yıllar önce Avrupa nın düştüğü hataya şuan biz düşmekteyiz. Aşırı gübreleme yetmezmiş gibi  üstüne anız yakma olayı eklenince 20-30 yıl sonrası Viranşehir toprağı çölleşmeye mahkumdur. Unutulmamıdır ki 1 cm toprağın oluşabilmesi için 500 yıl geçmesi gerekir. Milyonlarca faydalı canlıyı bu anız yakma ile yok ediyoruz. Aslında Geleceğimizi yakıyoruz!