Kâinatın sahibi her şeyi yerli yerince, kararında, eksiksiz, eşsiz ve mükemmel yaratmış. İnsanı ise tüm mahlûkat içinde en şerefli ve en üstün kılmıştır. Suyun altındaki milyarlarca irili ufaklı mahlûkatın, bir o kadar havada uçan kanatlının, toprağın altındaki solucan ve haşaratın vs varlıkların rızkını gönderen, onlara nasıl besleneceğini, nasıl korunacağını, dostunu, düşmanını ve neslini nasıl devam ettireceğini öğreten Allah (cc) ın eşrefi mahlûkat olan insanı başıboş bırakması mümkün mü?

İnsan, ilahi öğretilere göre davransa dünyada kıyamete kadar ona, torunlarına, kullandığı araç, vasıta ve hayvanlarına yetip artacak yiyecek, içecek, yakacak, süslenecek, barınacak tüm gereksinimler var.

Ancak insan, her şeyi maddeden ibaret gören batının batıl medeniyetinin hegemonyasına gireli dünyadaki birçok denge gibi insanın hayat dengesi de bozuldu ve ayar tutmuyor. Küresel kriz vs toplumsal felaketlere birde bu pencereden bakmalı.

İSRAF NELERDE YAPILIYOR

·         Yeme içmede israf.

·         Giyim kuşamda israf.

·         Ev eşyasında israf.

·         Araç gereçte israf.

Türkiye’de ne kadar ekmeğin değişik sebeplerle çöpe atıldığını biliyor muyuz? Örneğin aa. Kaynaklı şu haberi bir düşünün; “Türkiye’de her gün üretilen 120 milyon ekmeğin yaklaşık 12 milyonunun israf edildiği belirtilerek, bunun ekonomiye zararının günlük 2.6 milyon YTL olduğu bildirildi. Bilinçsiz tüketim nedeniyle, Türkiye genelinde İSRAF EDİLEN ekmeğin yıllık maliyeti yaklaşık 31 trilyon. Türkiye genelinde günde 284 bin, yılda ise 103 milyon 660 bin adet ekmek İSRAF EDİLİYOR. Sadece İstanbul’da HER 20 EKMEĞİN 1’İ İSRAF EDİLİYOR.”

Bunun yanına israf edilen yemek, pasta ve tatlı çeşitlerini de ekleyerek kabataslak bir hesap yapın. Sonra yanına su israfını, sigara israfını, elektrik vs enerji israflarını ekleyin…

Sadece rengi solduğu veya modası geçtiği için atılan veya değiştirilen, elbiseler, ayakkabılar, koltuk, koltuk, kanepe, oturma grupları, elektronik eşya, el-ev aletleri, cep telefonları vs. vs…

Artık sıradan insanlar evlerinde 2-3 TV, bilgisayar vs bulunduruyorlar. Durumu iyi olanlar, aile efradının her birine birer müstakil araba aldıkları gibi, kendilerine de 3-5 farklı araç alabiliyorlar. Şehir içi, şehir dışı, özel davetler için, arazi için ayrı ayrı araçlar… Ev apartman vs konusu da aynı; yazlık, kışlık, devre mülk, deniz evi falan…

Peki, insan bu dünya nimetlerinden faydalanmasın mı? Elbette faydalansın… Ancak faydalanmanın da bir ölçü ve sınırı olmalı değimli? Faydalanmak ayrı boş yere sarf etmek ayrı. Faydalanırken saçıp savurmak da cabası. Örneğin on liraya bir elbise alabilecekken sadece marka olsun diye yüz liralık olanından almak. 20-30 liraya bir ayakkabı alabilecekken marka değil diye 200 liralık ayakkabı tercih etmek. 30 000- 50 000 liralık otomobil yerine yüz binlerce liralık olanını tercih etmek vs…. Necip fazıl ne güzel demiş:

Allah'ın on pulunu bekleyedursun on kul,

Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul…

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa,

Yaşasın kefenimin kefili karaborsa

·         Zamanda israf – ömür israfı.

·         Özel günlerde yapılan israflar.

Hiç birimiz paramızı yırtıp çöpe atmayız ama parayla asla satın alamayacağımız kadar değerli olan nice zamanlarımızı bozuk para misali çarçur ederiz. TV, net, futbol veya geyik muhabbetleriyle geçen zamanlar vs vs… Allah (cc) ın Asr suresinde zamana yemin edişini düşünelim. Zamanın bir saniyesini dahi geri getiremeyiz veya satın alamayız. Şehit imam Hasan el Benna şöyle der: “görevler zamandan daha çoktur, dolayısıyla zamanın bir dakikasının dahi zayi etme…..”

                Nefislerini ilah kapitalizmi din edinen Avrupalı, bizim tüketim çılgınlığımızı körüklemek için denemedik yol bırakmıyor. Bu yollardan birisi de uydurup moda haline getirdiği günler. Anneler günü, babalar günü, öğretmenler günü, yaşlılar günü, engelliler günü, sevgililer günü, doğum günü vs… şimdi bu gibi günler nedeniyle dünyada kaç milyar insan kaç milyar dolarlık cıncık-boncuk vb hediyeler alır. Ki bunların çoğu faydasız ve fuzulidir. Para babaları bu ve benzeri yollarla dar gelirli garibanlardan ne paralar söğüşlemektedirler, hesabını ve takdirini siz değerli okuyuculara bırakıyorum.

“Yiyin, için, fakat israf etmeyin! Muhakkak ki Allah-u Teâlâ israf edenleri sevmez.” [Araf 31]

“Akrabaya, yoksula ve yolda kalmış yolcuya haklarını ver, fakat saçıp savurma. Çünkü saçıp savuranlar şeytanların kardeşleridir. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankörlük etmiştir.” (İsra 17/26-27)

“Yiyip için, giyinin ve tasadduk edin. Fakat israf ve kibirden sakının!” [Buhari]

“İktisat eden zenginleşir, israf eden fakirleşir.) [Bezzar]
“Kıyamette herkes, şu dört suale cevap vermedikçe hesaptan kurtulamaz:
1- Ömrünü nasıl geçirdi?
2- İlmi ile nasıl amel etti?
3- Malını nereden, nasıl kazandı ve nerelere harcadı?
4- Cismini, bedenini nerede yordu, hırpaladı?” [Tirmizi]

Siz yemek için yaşayanlardan mısınız, yaşamak için yiyenlerden misiniz???!!!...