Bilindiği üzere insan bir bolluk ve nimetle karşılaştığında, imanın gereği hemen şükreder. Bunu sadece kuru sözle geçiştirmeyip pratikte de her vesileyle şükrün hakkını verir. Dolayısıyla darlığa sabır, bolluğa şükür Müslümanın şiarıdır.

Ancak ne var ki İslam mahkûm olalı; denge, değer ve ölçüler ters yüz olmuştur. Bolluk ve bereket olup, rençberi, esnafı, işçisiyle çok kazanınca, daha çok şükredip o bereketi sunan Allah (cc) a taat ve ibadet yapmamız gerekirken, biz isyana yeltenebiliyoruz. Kimimizde evlenip yuva kurunca aile efradımızla hep beraber şükretme yerine nankörlüğe sapabiliyoruz. Esnafa Allah (cc) müşteriyi bol gönderip zengin olunca, şükrüne şükür katıp kar marjını düşürüp müşteriye yardımcı olacağına tamaha sapıp karaborsacılığa falan başvurabiliyoruz.

Nice fabrika sahibi insanlar, yıllardır çalışanlarının ücretlerini düşük tutmak için doldur boşalt yapıp duruyorlar. Öyle ki 15-20 yıldır kesintisiz çalışan işçilerini yer yıl evrak üstünde işine son verip tekrar işbaşı yaptırıyorlar. Bu yolla birçoklarının ücretlerini yıllarca asgari ücret seviyesinde tutmaktadırlar. İşçi asgari ücretle ailece geçinmeye çalışırken, nice işverenler, kârlarına kâr, fabrikalarına fabrika ekleyebilmektedirler.

Hâlbuki hepimiz insanız ve hepimizin insani şartlar içinde yaşama hakkımız var. Çevremizle, akrabamızla, işçimizle, arkadaşımızla, komşumuzla hatta ümmetin tüm fakirleri ve mazlumlarıyla paylaşıp gücümüz oranında yardımcı olmak varken… Düşmüşün elinden tutup kaldırmak varken… Muhtaç olanların ihtiyaçlarını gidermek varken… Dertlilerin derdine derman olmak varken… Cimrilik, bencillik niye? Şefkat merhamet, yardımlaşma dayanışma varken sadece kendimizi, çıkarlarımızı düşünmek niye? Allah (cc) şöyle buyurur: “onların mallarında isteyen ve (iffetlerinden dolayı isteyemeyen) fakir ve muhtaçların hakkı vardır.” (Zariyat51/9, Mearic 70/24)

Son bir yılda patateste oynanan oyunu ibret ve endişeyle izliyoruz. Birileri 300-500 bin ton patates depolayıp, fiyatı 3-4 kat yükseltebilmektedir. Tabi bundan binlerce üretici ve emektar değil de birkaç açgözlü, bencil, muhteris zavallı köşe dönmektedir. İşin siyasi yönü var mıdır yok mudur konusu da cabası. Eğer birileri bu vb. stokçuluk ve spekülasyonlarla iktidarları köşeye sıkıştırmaya çalışıyorlarsa, o zaman bu sadece paragözlük değil aynı zaman da hıyanet ve ihanettir.

Ama hangisi olursa olsun, bu zulümler yapanların yanına kâr kalmayacaktır. Şu kısacık ömrümüzde ilahi adaletin nice zalimlerin defterlerini dürdüğüne şahit olduk. Ömer (ra) der ki: Resulullah (sav) tan şöyle işittim, buyurdular ki: “Müslümanlara bir gıda maddesini ihtikârda bulunanı (spekülasyonla fiyatını yükselten, karaborsacılık, tekelcilik yapanı) Allah (cc) cüzzam ve iflasa mahkûm eder.” Kaldı ki zalimler bu dünya da hiç hesap vermeseler de ahirette kurtulacak değillerdir. Hatta cezanın tamamının ahirete kalması çok daha ağır ceza demektir.

"Altın ve gümüşü olup bunların hakkını vermeyenler için, kıyamet günü o altın ve gümüş ateşten levhalar haline getirilir. Bu levhalar cehen­nem ateşinde kızdırılarak onlarla kişinin yan tarafları, alnı ve sırtı dağlanır. Bu levhalar ne zaman soğusa, kullar arasında hüküm verilip de ya cennete veya cehenneme gideceğini görünceye kadar elli bin yıl süren bir gün boyun­ca yeniden kızdırılır.” (Tövbe 9/35)

Eğer bunları yapanlar fakirlik korkusuyla bunu yapıyorlarsa yanılıyorlar. Toprağın altındaki solucan ve böceklerin, okyanusların altındaki trilyonlarca canlıların, havada uçuşan bir o kadar kanatlıların rızkını muntazaman gönderen Allah (cc) eşrefi mahlûkat olarak yarattığı insanı rızık sız bırakır mı? Biz ona kulluğun hakkını verirsek elbette O (cc) da bize rahmet ve bereket kapılarını açacaktır.

“Şeytan sizi fakirlikle korkutur ve size, çirkinliği ve hayâsızlığı emreder. Allah ise size kendi katından mağfiret ve bol nimet va’dediyor. Şüphesiz Allah, lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir.” (Bakara 2/268) Allah (cc) bizleri nankörlükten uzak eylesin ve her nimetin şükrünü gereği gibi eda edenlerden eylesin. Amin! Selam… Dua…