Şurası malumdur ki, birliğimiz dağıldığı zaman gücümüz gider, huzurumuz kaybolur, düşmanı caydırmaya vasıta kılacağımız gücümüzü birbirimizle didişmekte kullanarak tüketiriz. “Allah’a ve Resûl’üne itaat edin ve birbirinizle çekişmeyin. Sonra gevşersiniz ve gücünüz, devletiniz elden gider. Sabırlı olun. Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir.” (Enfal 8/46)

Bunun neticesinde zayıf düşer, düşmanın açık hedefi haline geliriz. Zira düşman sadece güçten analar. Gücünüz olmadığı zaman düşmanın size verdiği sözler, yaptığı anlaşmalar, atılan imzalar boştur. Düşmandan ahde vefa, söze sadakat beklemek, en basitiyle saflıktır. İşte ilahi ikaz: “Onlara karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet ve savaş atları hazırlayın. Onlarla Allah’ın düşmanını, sizin düşmanınızı ve bunlardan başka sizin bilmediğiniz fakat Allah’ın bildiği diğer düşmanları korkutursunuz. Allah yolunda her ne harcarsanız karşılığı size tam olarak ödenir. Size zulmedilmez.” (Enfal 8/60)

Ümmetin en büyük fitnesi tefrikadır. Düşmanda bunu çok iyi bildiğinden, tefrika silahını bize karşı tepe tepe kullanmaktadır. Şu kısa ömrümüzde bunun birçok örneklerine şahit olduk. Sağcı solcu dediler, komünist faşist dediler, sosyalist, kapitalist dediler, alevi Sünni dediler, Kürt Türk Arap dediler… Hatta bu ırkların her birini de kendi aralarında kabile ve aşiretlere ayırmaya çalıştılar. Halende çalışmaya devam etmektedirler. Resulullah(sav) bu tehlikelere birçok hadislerinde dikkatimizi çeker. İşte bir örnek:“Vallahi ben sizin, benden sonra müşrik olacağınızdan değil de, dünya için birbirinize düşmenizden korkuyorum.” (Müslim Buhari)

Tüm bu tefrika sebeplerini ümmetin belini kıran zehirlere benzetirsek, bunların panzehri de kardeşlik ve ümmet ruhu ve şuuruyla bir ve beraber olmak, aynı ruh ve şuurla yardımlaşma ve dayanışmayı ihya etmektir.Evet, gün bugün, an bu an…

Yukarıda bir kısmını özetlediğimiz tefrika ve dağınıklığın sebepleri elbette çok tehlikeli olup aynı tehlike hala devem da etmektedir. Ancak tefrikanın asıl zirve noktası“tekfir” hastalığıdır. Öyleki tekfirci örgütler, kendi grubunun maslahatı için gerekirse, ABD,AB, Rusya Çin, Şia ve Suud gibi birbirinin zıddı olan nice güçlerle işbirliği içine giriyor. Ama Müslüman kardeşiyle bir araya gelmenin yolunu aramak değil de ondan uzaklaşmak için her şeyi yapıyor. Hatta herhangi bir bahaneyle onu tekfir ediyor, mürted sayıyor, katlini helal görüyor.

Şu an Suriye’de, Irakta, Yemende, Libya’da yaşanan manzaralar malum. Aynı manzaralar yıllardır Afganistan’da, Pakistan’da, sudanda, Somali’de ve daha birçok yerlerde yaşanıyor. Eğer tedbir alınmaz bu dalgaya kapılan samimi ve iyi niyetli gençler ikna edilip bu yanlışa düşmekten alıkonmazsa aynı cinayetler yakında birçok yerlerde yaşanır. O zaman iş işten geçmiş olabilir.

Bir asra yakındır dünya Siyonizm’ine karşı mücadele eden, bunun için hesapsız bedel ödeyen “İhvan” “HAMAS” “Cemaat-ı İslamiye” vb. gibi iman ve sadakatin sınavını pekiyi derecesinde veren ve vermeye devam eden salih Müslümanları tekfir eden bir güruh, seni beni tekfir etmez mi? ne kaybı olacak ki?

Bu arada bu tekfirci gruplarla Şii çetelerin aynı mahfil, loca ve karanlık odaklar tarafından yönetiliyor olmaları, geçmişte ihtimal idi. Şu an neredeyse bu kesin bir gerçek. Bakmayın zahirde birbirlerine ateş püskürmelerine, kanlı bıçaklı gibi görünmelerine… İran da yıllarca ABD ve İsrail’e ateş püskürüyordu ekranlarda, medyada falan. Ancak en derin dostluk ve işbirliklerini ancak 40 yıl sonra net olarak görebildik. Aynı şey, GLADYO, ERGENEKON, KONTR GERİLLA VE pensilvanyalı gülenin FETÖ örgütü için de geçerli…

Adam yıllardır hoşgörü, ülkem, milletim, vatanım edebiyatı yapıyor. Hâlbuki 40-50 yıldır her tür vatan ve ümmet düşmanlarıyla kol kola kucak kucağa imiş… Bu arada bu karanlık kliklerin kara ögeleri belki örgüt içinde onda bir kişidir. Geri kalan büyük kitleler; aldatılmış, kandırılmış, iyi niyetli, saf ve samimi insanlar olabilir. Ancak bu durum var olan gerçeği değiştirmiyor.

Yani diyeceğim o ki, tekfirci gruplar, ümmet arasında ihtilaf, tefrika, husumet, kin, nefret ve düşmanlık ekmek için biçilmiş kaftan… Ümmetin birliğini, beraberliğini, kıyamını, ihyasını, ayağa kalkmasını önemseyen tüm Müslümanların bu konuda bir şeyler yapması gerekir aksi halde yarın çok geç olabilir. Bu hamur çok su götürür. Devam edeceğiz inşallah. Selam… Dua…