Di serî da doza hz. pexember(saw) warekî nûh, ciyekî aram û pêbawer di gerîya. Di koçbuna habeşîştanê da jî cenabê pexember(saw) ji bona doza xwe ciyekî ewlehî bibînin û di ewlehîyêda ji xweda yê xwe ra pendiyê bike ji peyrewê xwe ê pêştir, şîr û zana wekê Cafer b. Ebûtalîp, Zubeyr b. Awwam, Abdurrahman b. Avf, Ebu seleme el mahzûnî û Osman b. Affan şandin habeşîştanê mîrov hebikî li ser wîya bisekine wê doza mezin fehîm bike.

Ji ber nehekî û zorlêkirina neyarê kureyşîyan bûya wê fekîr û belengazê musilmanan wekî Hz. Bîlal ê Habêşî û malbata Ammar B. Yasîr bişandina hebeşîştanê. Wekî din jî qîza mezinê mekkê Ebu sûfyan:Ummu Habîbe jî bawerî ya xwe bi vê doza taybet tînê û koçî hebeşîştanê dike.

Di vê encamê da du tîştên girîng henê: yek jê ji bona îslamê warekî ewlehî bibînin pêştirên sahabîyan koçî hebeşîştanê dikin.A duyemîn û muhîm jî ev dînê nûh ji bona bidomê, çare bên dîtin. Ji xwe şirîkên Mekkê ew dînê nûh û dînê bavo kalan wan rexne dike dixwastin ji holê rakin. Em jî dibînin koçkirîyen hebeşîştanê dû peymana Hudeybîyê ra dema Hayber tê destkirin(fetihkirin) tên Medînê.

Doza taybet û bimbarek bi renîşan û mamoste yê me Hz. Mûhammed Mûstafa(saw) ji destê neyarê Mekkê di filitê. Em zanin ji bona doza xwe Resûlê Xwedê bi ro û şev ji Mekkîyan ra di her dem gotara îslamê digot. Çi dema muşrîk(şirîk)a doza pexember(saw) rexne kirin îjar peyxember ê Xwedê li Ûqqazê bangî hecîyan dikir û doza xwe ji wan ra digot. Dema ûmûda xwe ji wan jî birî çû Taîfê û ji wira jî dest wala wegerîya Mekkê. Xwedê teala pendeyê xwe bi tenê nehîşt û ew serkeftî kir. Hebeşîştan kir warê musilmana û dawîye da jî Yesrîb bi destê bawermendan bû Medîne.