Aqil taca zêrîn ê lê di ser ê herkesî da nîne.

             Aqle sivik, barê giran.

             Hûr bajo , kûr bajo û ga me êşîne.

             Çêlkê mehra bê jehr nabin.

             Dunya bi dore , ne bi zor ê.

             Dewran sîya dar ê ye , her car ê li heli kêyî.

             Kûçik bi kurma na mir e.

            Kurmê dar ê ne ji darê be dar narizê.

           Mîsazê bin xwe nizane , çepixê bin xelkê dineri.

           Dilo tirsok sînga gewir nabîne.

           Berxê çê di kozê da beli yê.

           Ewe sawar çandin jî mirin.

           Xwede çîya dibîne berfê le dibarîne.

          Çîya yê mezin , bê berf nabin.

          Emere çelengdar , xulamî kir ji Hakim ra sî û sê sal,

  tu car ji mêr ê Hakim nekir bawer û îhtibar.

          Dema dê bibe dêmarî , bav dibe file ê kavarî.

          Çav ji çavan şerm/fedî dike , bertîl keviran nerm dike.

          Cam dibe kitan , dew dibe derman.

         Hat ji newalê bû xwedî yê malê.

          Bi xebera xweş , mîrov ji qulê derdixê mar ê reş.

          Kalo nemir bihar tê , kero nemir qîvar tê.

          Ji xelqê re masîgir e , ji xwe re kusîgir e.

           Mala pîr ê , gora pîr ê.

           Sêvên çê , par a hirç ê.

           Li bejnê nerî , bi zêr a kirî , laçik rakir kertkê gurî.

          Heftê û heft çîrokên hirçê hene , hemû jî li ser dara hirmê ne.

            Mal vediger ê , can venager ê.

           Çêlek/mange tim û tim nayên dotin , her gotin jî nayen gotin.

           Nan ê mêran , li ser mêran deyn e.

          Dinê li dinê , çavê gur ji bizin ê.

          Gur hat waran , wey li halê ajalan(heywanan).

           Para xeydoka çû ber ecacok          Beza bisikê heta kadînê ye.

      Qam ji qama kermêşê, deng ji denge gamêşê....