Xwîn bi xwînê nayê şuştin, xwîn bi avê tête şuştin.

Mirîsk nikule xwe ave de dike bere xwe bervi Xwede dike.

Yekî re gotin: "Tu bext dixwazî an text?" Got: "Bext ku hebe, texte bi xwe be."

Roj bûne sal, zik bûne çuwal.

Xwede dikare qir jî bike, pir jî bike.

Hesp li ser çar lingan re diçe, le dîsa jî lingen we dişemite dikeve.

Sere me sere xernediyan ji qirsika hatin. Çun zereguniyan.

Meriv kevira daveje birca belek, naveje sepeta rexê.

Toroqa wî dan ser nane wî.

Ne ji dere dibe ne ji mizgefte.

Zilamek hebû, dema nane wî hebû dewe wî tunebû, dema dew hebû nan

tunebû; dema herdu jî hebûn ew ne li mal bû.

Xwede felen mar dizane loma dest û pe kirine zik da.

Tif kirine beqe, beq li wan keniya û got: "Rûye min bi ava behre şil nabe, we ji tifa we şil be?"

Xwede got: "Xwe bisitirîne ku ez stareke li ser te bikim."

Sal ew sal e le bihar ne ew bihar e.

Xwede mirov ji hespe peya neke, li kere siwar neke.

Ji bo nefse, xwe davêje hepse.

Nave gur derketiye, rovî dine xera kiriye.

Qesem nave xwede ye.

Zilam ji pîreke, gaye cot ji çêleke.

Xwediye sebre, mîre Misire.

Seriyo tu qurbana lingan bî.

Xwezî bi aqile paşin.

Zêr zane, zor zane, devê tivinga mor zane.

Heçiyê dizane, ji xwe dizani, heçiye nizane dibe qey baqe nîsikan e.